หลาย หลายครั้งที่เริ่มจรดปากกา ลังเลตลอดว่าควรเริ่มตรงไหน บันทึกที่ห่างหายจากกันนานไกล กลับมาด้วยใจที่โหยหาเต็มเปี่ยมและยินดี เรื่องราวต่างๆ พรั่งพรู สับสนวนเวียนอยู่ตรงนี้ หนึ่งสมอง หนึ่งหัวใจคั่งค้างมานานปี ร่ำร่ำมารอรีให้เรียบเรียงเคียงเคียงกัน ให้เริ่มเรื่องแรกแรกก็น่าแปลก ความรู้สึกสุขสุขสอดแทรก- - ห่างหายมานานวัน ตอนที่หนึ่ง เพียงเริ่มต้นมันก็ให้ใจสั่นสั่น อย่างนี้แล้วกันเพียงกล่าวทักกัน - - สวัสดี
13 กันยายน 2546 14:39 น. - comment id 167527
อืม....เย็นนี้ต้องไปคุยกับสมุดบันทึกซะหน่อย ไม่ได้คุยกันนานละ
14 กันยายน 2546 06:34 น. - comment id 167660
เรื่องราวเก่า ๆ เก็บไว้ ในสมุดเล่มใหญ่ตรงนี้ เก็บทั้งหมดทุกบทตอนที่มี เก็บไว้สอนใจตรงนี้ตอนไป ***กลอนน่ารักมากเลยค่ะ***
14 กันยายน 2546 14:51 น. - comment id 167744
สวัสดีจ๊ะ ยินดีต้อนรับการกลับมาจ๊ะ เพื่อนรัก ห่างหายไปนานเลยนะ คิดถึงมาก สำนวนยังคงเป็นเพื่อนเราคนเดิมเลยนะเนี่ย ^-^
14 กันยายน 2546 16:03 น. - comment id 167759
แฮ่ คิดถึงนิ ปกติก็มีบันทึกให้ทักทายทุกวันอยู่แล้ว อิอิ ยิ่งพักนี้ยิ่งทักทายบ่อยด้วยอ่า
18 กันยายน 2546 20:55 น. - comment id 168867
คือ...เพื่อนที่คอยรับฟังปัญหา คือ...แววตาที่คอยสงสาร คือ...สิ่งที่รับรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการ คือ...การสื่อสานด้วยหัวใจ
30 กันยายน 2546 18:43 น. - comment id 171045
ดีใจที่ได้เห็นกลอนของพี่อีก
3 มกราคม 2547 22:04 น. - comment id 197422
บันทึก .. คือ เรื่องราวที่เราจะจำได้ตลอดล่ะ เชื่อไหมล่ะ... เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่เรานึกเรื่องราวนั้น ๆ ไม่ออก เราก็หยิบมาเปิดอ่าน ..และทบทวนมันได้เสมอ ๆ เป็นกำลังใจให้เสมอนะ