๏ ใครเอยใครเอ่ยเอื้อน............อวยคำ แว่วเห่แว่วหวนฮัม...................ห่อนเว้น จับจิตจับใจจำ.........................เจรียงจวบ- หลับนา ฟูมฟักฟูมเฟื่อเฟ้น..................ใฝ่เฟื้อฟื้นฝัน ๚ ๏ ฉันหลับใช่หลับคล้อย..........เคียงฉัน- ทาเฮย คงกล่อมคำกล่อมอัน...............อื่นคล้อง ยกอรรถยิ่งอัศจรรย์.................จรุงจิต ใจเปี่ยมเต็มเปี่ยมพ้อง..............เพ่งเกื้อกูลเสมอ ๚ ๏ ขอนบซบตักแล้ว.................ยอคุณ ความเมตตาการุญ...................ชุบเลี้ยง เกินกว่ารจนาดุลย์...................คำเปรียบ- เปรยนา เพียงหยดนมหนึ่งเพี้ยง............กว่าท้องธารมหา- สมุทรเอย ๚ ๏ กราบตักจักอ้างเท่า-.........เทียมพรหม กราบอกยกคำชม................เทิดไหว้ กราบมือสื่อเทียมบรม..........ครูท่าน กราบบาท-แม่มาดให้..........เลิศเพี้ยงอรหันต์ ๚ะ๛
7 สิงหาคม 2546 21:57 น. - comment id 159204
ดี
7 สิงหาคม 2546 22:26 น. - comment id 159215
ดีค่ะ
7 สิงหาคม 2546 22:27 น. - comment id 159216
แต่งเก่งจังเลยค่ะ
7 สิงหาคม 2546 23:15 น. - comment id 159226
อ่านแล้วซาบซึ้งมากครับ น้ำตาพาลจะไหลอย่างไม่รู้ตัว สื่อความหมายได้ดีมากครับ ช่วยให้ผมรู้เรื่องการกราบ กราบบาท ผมคงนำคำนี้ไปใช้ เพราะมีความหมาย ที่ประเสริฐล้ำเลิศมากครับ คืนนี้ผมคงนอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับผม
8 สิงหาคม 2546 00:49 น. - comment id 159251
สองมือแม่โอบอุ้ม ลูกยา ฟูกฟักดั่งดวงตา แม่ได้ ป้อนนมบ่มกายา ให้เติบ เห่ย้อมกล่อมจิตให้ ลูกนี้ดีงาม .....มาร่วมกราบพระคุณของแม่ไว้ที่นี่ด้วยค่ะ
8 สิงหาคม 2546 01:02 น. - comment id 159253
อันรักใดหนอจะเทียบรักของแม่ รำลึกวันแม่ด้วยคนค่ะ
8 สิงหาคม 2546 01:09 น. - comment id 159254
ยอกรประณตกราบ อุระทาบสถิตทรวง ดุจดาวที่พราวช่วง กระจ่างแจ้ง ณ ดวงใจ ก้มกราบเท้ามารดา ด้วยศรัทธาพิสุทธ์ใส ผูกมั่นมนัสใน ลูกแม่มิแปรปรวน
8 สิงหาคม 2546 05:02 น. - comment id 159261
กราบที่เท้า..ของแม่... ..รักแม่...มากกว่าใคร... เรน..แจมพี่อัลมิ..นะคะ..
8 สิงหาคม 2546 13:00 น. - comment id 159291
ณ วินาทีนี้ต้องบอกว่า น้ำตาซึม บทกวีซึ้งซ่านมากกับพระคุณแม่ ขออนุญาตนำไปมอบให้แม่นะครับ
8 สิงหาคม 2546 14:08 น. - comment id 159305
ไพเราะมากๆค่ะ
8 สิงหาคม 2546 15:15 น. - comment id 159328
นี่ นี่ ไปเปลี่ยนมาเลยนะ ได้ไง เห็นป่าว เวลาเค้าโพสกลอนแม่ เนี่ย เค้าให้เอารูป ตอนเป็นเด็ก ของคนแต่ง มาอวดกัน ไปเปผลี่ยนมาเลย ด่วนเลย เดี๋ยวนี้เลย
8 สิงหาคม 2546 21:29 น. - comment id 159371
ขอบคุณค่ะ ทุกๆท่าน.. :) ปล. คุณม้าก้านกล้วย .. ทำตามที่บอกแล้วค่ะ
9 สิงหาคม 2546 00:20 น. - comment id 159421
อิ อิ หัวเหม่งจัง แต่ หน้าค๊ม คม ท่าทางจะสวย เหมือนคุณแม่
9 สิงหาคม 2546 11:26 น. - comment id 159469
ร่วมปลาบปลื้มกับบทกวีครับ คุณแม่ของผมนั่งอยู่ข้างๆตรงนี้ ผมอ่านโคลงของคุณให้คุณแม่ฟัง คุณแม่ของผมฝากบอกคุณว่า คุณเขียนได้ไพเราะมากๆ และโดยเฉพาะบทสุดท้าย ทำให้ผมแทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่ คุณแม่ของผมป่วยเป็นโรคร้าย ผมย้อนภาพถึงตัวเองที่ผ่านมา คุณแม่ทำอะไรให้ผมบ้าง ผมทำอะไรให้คุณแม่บ้าง ขอบคุณมากครับที่สะกิดสำนักที่ละเลยของผม
12 สิงหาคม 2546 00:08 น. - comment id 159496
เข้าthaipoemไม่ได้หลายวัน แต่ก็ไม่ผิดหวังเมื่อมาอ่านขอรับ
13 สิงหาคม 2546 08:50 น. - comment id 159730
ขอบคุณค่ะ คุณม้าก้านกล้วย ..กว่าจะค้นหารูปเจอตั้งนาน ส่วนมากแล้วจะเป็นรูปหมู่เสียมากกว่าค่ะ คุณคนผ่านมา ..ขอบคุณมากมายค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนดั่งเคย คุณ... รู้สึกเป็นเกียรติ์อย่างยิ่ง ที่งานชิ้นนี้คุณแม่ของคุณพอใจ สิ่งที่ผู้เขียนได้สื่อลงไปก็หวังว่าผู้อ่านจะได้ย้อนคิดหรือเก็บเกี่ยวในงานร้อยกรองได้บ้าง ว่าต้องการสื่ออะไร .. ดังนั้น อัลมิตราขอน้อมรับคำติชมของผู้อ่านเสมอค่ะ .. ดูแลคุณแม่ด้วยนะคะ :)