มะลิขาวสกาวเด่นเห็นเต็มต้น ดอกร่วงหล่นกล่นพื้นคืนยถา กลีบบอบช้ำซ้ำเปื้อนดินสิ้นราคา หมดคุณค่ามาลีไทยใครคงเมิน จึงรีบเด็ดดอกบานตามก้านกิ่ง หวงแหนยิ่งสิ่งใดเก็บไม่เขิน ห่อใส่ผ้าเช็ดหน้านั้นจนฉันเพลิน แล้วจึงเดินเมินใครเที่ยวได้มอง นำไปล้างอย่างดีที่ในอ่าง เสร็จแล้ววางข้างหมอนคอยนอนจ้อง นึกถึงแม่แก่เฒ่าเฝ้าเรียกร้อง ให้แม่จ้องมองมะลิที่ซื้อมา ฉันใส่ขันปันไว้น้ำใสเย็น ให้แม่เห็นเย็นใจได้เรียกหา เป็นของขวัญวันแม่แลสมค่า มะลิลาลอยในน้ำใจลูก
25 กรกฎาคม 2546 15:20 น. - comment id 156688
สุดยอดความล้ำค่าในงามคำและกตัญญุตาค่ะ พุดอาจจะขอยืมไปอ่านในเวทีวันแม่นะคะ ด้วยรักและซาบซึ้งมากค่ะ
25 กรกฎาคม 2546 15:38 น. - comment id 156696
.. มะลิขาวราวหัวใจใสพิสุทธิ์ แทนคำพูดจากใจมอบให้แม่ หอมละมุนอุ่นละไมไม่เปลี่ยนแปร คือรักแท้แม่มอบให้ไม่เคยลืม..
25 กรกฎาคม 2546 19:56 น. - comment id 156759
ซึ่งจริง แต่งได้เก่งมาก
4 สิงหาคม 2546 19:39 น. - comment id 158414
พี่คนแต่งครับช่วยแต่งกลอนแปด (วันแม่) ให้หน่อยได้ไหมครับผมอยากเอาไปให้แม่อะครับ ส่งมาที่ chantim00@thaimail.com ขอบคุณครับ