อักษราจาริยบูชาบท

เชษฐภัทร วิสัยจร

ลิขิตถ้อยร้อยคำลำนำขับ
เสน่ห์ศัพท์รับคลอเสนาะสาร
เจิดจรัสแจร่มรสพจมาน
จรดจารกวีแววแก้ววิเชียร
อภิวาทคณาจารย์สารเรียงร้อย
สิบนิ้วน้อยค่อยประณตบรรจดเศียร
กราบลงแทบแนบพื้นผืนมณเฑียร
สืบเสถียรสิทธาเทวาลัย
ศิษย์ขอกราบคุณครูผู้รู้คิด
ให้หล่อหลอมเนรมิตชีวิตใหม่
เพื่อชี้ทางถูกต้องผ่องอำไพ
ให้รู้แจ้งประจักษ์ใจได้เห็นจริง
เพื่อได้คิดได้เขียนเพียรศึกษา
แทรกจรรยาสารพันทุกสรรพ์สิ่ง
เป็นที่พึ่งแหล่งพักเป็นหลักพิง
เพื่อติติงสิ่งใดควรไม่ควร
ผู้ปลูกบ้านสีเทาของเรานี้
ท่านถักร้อยชีวีที่ท้ายสวน
แต่งกิ่งกล้าชงโคโล้ลมทวน
จนผลิดอกออกยวนชวนให้ชม
ศิษย์ขอกราบคุณครูรู้คุณท่าน
อภิวาทด้วยวิญญาณผสานผสม
ด้วยธูปเทียนดอกเข็มอันเข้มคม
ยอดหญ้าแพรกแทรกคารมคมรสคำ
ศิษย์สำเหนียกสำนึกเมื่อศึกษา
ร้อยตำราเล่าเรียนพากเพียรพร่ำ
ขอแนวคิด ความรู้คู่คุณธรรม
จงหนุนนำสมมนัสสวัสดี
แห่งมหาเทวาลัยมไหศวรรย์
เพื่อสร้างสรรค์ครรลองทุกท้องที่
อักษรศาสตราวุธยุทธวิธี
คือวิถีทำนองของครูบา
เสน่ห์ถ้อยร้อยคำลำนำขับ
เสนาะศัพท์สำเนียงเสียงภาษา
เราทั้งผองเพื่อนรักอักษรา
อภิวาทวันทาคณาจารย์