ในความเงียบงันของทุกคืนค่ำ... เป็นต้องนั่งทบทวนความทรงจำ..วันเก่าก่อน จบลงด้วยการร้องไห้..เมื่อใดที่ล้มตัวลงนอน ไม่มีเลยที่น้ำตาจะไม่เปียกหมอน..สักคืน เรื่องเก่าเก่า..กระตุ้นความเจ็บช้ำ เหมือนถูกกดและตอกย้ำให้..ขมขื่น ความคิดสะกิดแผล..ให้ย่ำแย่จนเต็มกลืน แล้วน้ำตาก็ไหลไม่อาจฝืน..... .....ทั้งวันนี้..พรุ่งนี้..วันมะรืน..เรื่อยไป อยากให้มันจบสิ้นลง..สักที ไม่รู้จะต้องเป็นอย่างนี้ไปถึง..เมื่อไหร่ หรือจนจบการทำงานของสมอง..และการสูบฉีดของหัวใจ กว่าชีพจรจะหยุดเคลื่อนไหว..... .....ฉันคงมีชีวิตเหมือนเปล่าไร้..ดวงวิญญาณ... .....................................
4 มิถุนายน 2546 00:15 น. - comment id 142946
วิญญานลอยไปไหนอ่ะ อิอิ เห็นเมื่อไรจะเอาก้อนหินขว้าง อิอิ
4 มิถุนายน 2546 11:46 น. - comment id 143008
วิญญาญใครลอยล่องมาแถวนี้ เกียวฤดูหัวใจข้าให้หวั่นไหว จะยื้ดยุดกักขังในห้องใจ วิญญาใดลอยมาข้าขอไว้นะ มาเยี่ยมเยียนครับ เป็นกำลังใจให้ในการรังสรรค์งานงามๆ นะครับ
4 มิถุนายน 2546 18:06 น. - comment id 143093
เ ก่ ง จั ง ก ล อ น เ พ ร า ะ ม า ก ๆ ค่ ะ ชื่ น ช ม . . . ช อ บ ด้ ว ย น ะ ค่ ะ =^_________^=
4 มิถุนายน 2546 18:28 น. - comment id 143102
ใจลอยล่ะสิท่า.. จากเรื่องที่ตั้งใจกลายเป็นอีกเรื่อง แต่ก็ได้ความหมายดีค่ะ..
4 มิถุนายน 2546 18:46 น. - comment id 143116
หากเธอต้องนอนร้องไห้ในค่ำคืน ด้วยไม่อาจฝืนความรู้สึกคิดนึกได้ โปรดจงรู้อยู่ด้วยนะว่ายังมีฉันนั้นห่วงใย ไม่อยากให้เธอร้องไห้และหวั่นไหวในทุกคืน **แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ***
4 มิถุนายน 2546 21:37 น. - comment id 143165
แวะมาซับน้ำตา...เมื่อเธออ่อนล้าบอกฉัน...จะอยู่ใกล้ๆ ไม่ทิ้งกัน ... ยามนอนจะกล่อมให้เธอฝันดี ~^_^~
4 มิถุนายน 2546 23:04 น. - comment id 143184
กลัววิญญาน จัง ผีดุ
5 มิถุนายน 2546 16:09 น. - comment id 143301
กลอนเพราะ และดดนมากๆเลยคะ
11 มิถุนายน 2546 13:55 น. - comment id 144584
โดนที่สุดเลย