..ฉันรู้ว่าฉัน..ก็เก็บงำอดีต โดยที่ไม่อาจฆ่าขีดหรือลบมันได้ อย่างที่คนเรียก ..สนิมในใจ มันเกาะลึกซะจนข้างใน ..ไม่เหลืออะไรดี ..และ ณ ปัจจุบัน ก็ได้แต่กลบเกลื่อนมัน..อยู่อย่างนี้ ใช้จะลบได้.. ไม่ง่ายซักที ความรู้สึกดี-ดี..จึงยิ่งถูกบั่นทอน ..ถ้าการขอบคุณ จะช่วยให้ใจที่เคยอุ่น..ไม่ถูกกัดกร่อน ฉัน..จะพูดไปเพื่ออ้อนวอน ให้บทตอนเก่า-เก่าของเรา.. ..กลับมาแทนที่ความเศร้าให้หมดไป ... (..ได้ไหม แล้ว ฉันจะขอบคุณ..)
25 พฤษภาคม 2546 00:43 น. - comment id 140329
อืม ..........อึ้ง
25 พฤษภาคม 2546 00:44 น. - comment id 140330
อืม ..........อึ้ง
25 พฤษภาคม 2546 07:14 น. - comment id 140361
... ดีใจที่ได้อ่านงาน พี่อาร์อีกนะคะ กินใจเหมือนเดิม
26 พฤษภาคม 2546 01:40 น. - comment id 140529
ต้อนรับกลับบ้านนะน้องรัก นานนักน้องหายราวสายฝน ไม่รินรดสดชื่นหอมกมล ใครหลายคนหลายดวงใจไทยโพเอมเน้นยังรักและยังจำ
26 พฤษภาคม 2546 14:03 น. - comment id 140626
พักนี้พี่อาร์แต่งแต่เศร้า ๆ จังเลย
1 มิถุนายน 2546 00:41 น. - comment id 142263
ถ้าอดีตลบกันได้..ยางลบคงขายดี จริงมั๊ยคะ ....................