ไกลเกินไขว่คว้า (2)

กรอฝ้าย

 สิ่งสุดท้ายบรรจงเขียนให้เธอรู้
เธอจะอยู่คู่ฉันข้างกายฉัน
ให้น้ำทะเลพัดไปให้เธอนั้น
ร่วมรู้วันที่ฉันมาตรงนี้
ไม่ว่ามีสิ่งใดขึ้นมาให้หวั่นไหว
จงดลใจให้ฉันได้หลบหนี
ให้หลบพ้นอันตรายยามภัยมี
จะร้ายดีเธอช่วยดลให้พ้นภัย				
comments powered by Disqus
  • กรอฝ้าย

    24 พฤษภาคม 2546 10:44 น. - comment id 140261

    ไม่ขอมากไปใช่มั้ย แต่สิ่งเดียวที่ฉันให้เธอได้ คือเธอยังอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดไป
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    26 พฤษภาคม 2546 12:50 น. - comment id 140606

    ยังไม่ตายนะจะช่วยดลได้ไง อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน