^J^ อดไม่ได้ด้วยใจจริง...

***กฤษณะ***

***เมื่อชีวิต เติบใหญ่ ในโลกกว้าง
                      เลือกเสันทาง อนาคต ที่มุ่งหมาย
                 ทุ่มพลัง ตั้งมั่น ทั้งใจกาย
             ความเป็นตาย ร้อนหนาว เรื่องธรรมดา
                        ...บางคนเดิน อยู่ใน เขาวงกต
                    ที่เลี้ยวลด ไม่พบสิ่ง แสวงหา
              เหยี่ยวที่ร่อน อยู่บน ท้องนภา
         มองลงมา เห็นทาง ที่ควรเดิน  
                    ...ไปทางไหน สะดวก ไม่เมื่อยล้า
                 ทางไหนป่า รกชัฎ ข้ามเขาเขิน
            บางคนก้าว ถลำไป เพราะมัวเพลิน
       จนเกือบเกิน เหนี่ยวรั้ง ให้กลับมา
                   ...อดไม่ได้ ที่จะเตือน ในบางครั้ง
              เพื่อให้ชั่ง ใจคิด สักนิดหนา
         ขออภัย ในบางห้วง แห่งเวลา
   ก็เพราะว่า มอบให้ ด้วยใจจริง...ฯ				
comments powered by Disqus
  • idaho

    7 พฤษภาคม 2546 20:30 น. - comment id 136253

    การบินสูงในบางครั้งเห็นโลกกว้าง
    ทุกเส้นทางเบื้องล่างไปทางไหน
    ทางรกชัฎ หรือปลอดโปร่งโล่งสบาย
    เขาเรียงรายสูงสลับไม่บดบัง
    
    แต่บางทางที่ซุกซ่อนในหลืบเขา
    ศิลาถ้ำดั่งเสาค้ำบนผนัง
    ทางลึกลับบินสูงต้องระวัง
    ศัตรูตั้งป้อมปราการคอยจู่โจม
    
    
    บินสูงในบางครั้งใช่ว่าจะปลอดภัยหรือเห็นทุก
    อย่างเเสมอไป  บางสิ่งเล็กเล็กที่ซุกซ่อนอยู่  คุณก็อาจจะมองไม่เห็น  หรือมองข้างไป  คุณเห็นแต่ภาพกว้างๆ  มุมกว้างๆ  จนคุณลืมมองมุมอื่นๆไป   ซึ่งบางทีอาจจะมีค่า  หรือไม่มีค่าเลยก็ได้ในสายตาคุณ
    
  • ใจปลายทาง

    7 พฤษภาคม 2546 21:08 น. - comment id 136261

    ขอบคุณที่ตักเตือนค่ะ  พร้อมจะรับฟังค่ะพี่โอม
  • ราชิกา

    7 พฤษภาคม 2546 22:21 น. - comment id 136275

    บางเวลา  ของคนเรา  คราเศร้าหมอง
    ขาดคนมอง  มาเยือน  เตือนให้เห็น
    แต่มีหนึ่ง  คนดี  ที่คอยเป็น
    เปรียบดั่งเช่น  ผู้ชี้ทาง  สว่างใจ
          ให้ข้อคิด  แนวทาง   สร้างวิถี
    ปรับชีวี  ด้วยครรลอง  ให้สดใส
    เป็นเสมือน  คนแสนดี  ที่รู้ใจ
    พร้อมห่วงใย  และห่วงหา  เอื้ออาทร....ฯ
    
    ด้วยความประทับใจ..ในทุกสิ่งที่พี่โอม...ให้มาโดยตลอดค่ะ...
    
  • ***กฤษณะ***

    7 พฤษภาคม 2546 22:41 น. - comment id 136278

    ^J^     ....................
    
    +++ไอซ์...ขอบคุณนะ...ที่เตือนพี่...พี่จะพยายามมอง
                   ทุก ๆ มุม...แต่ที่ว่า..ไม่มีค่า....ไม่หรอก....
                   พี่ยอมรับคุณค่าในทุกสิ่งนะจ๊ะ..........ฯ
    
    +++ใจปลายทาง...ดีใจจัง...ใจดีจัง.....ฯ
    
    +++ราชิกา...ขอบคุณครับ.........ฯ
    
    
  • สีน้ำฟ้า

    7 พฤษภาคม 2546 23:18 น. - comment id 136293

    อดไม่ได้ ที่จะเตือน ในบางครั้ง
                  เพื่อให้ชั่ง ใจคิด สักนิดหนา
             ขออภัย ในบางห้วง แห่งเวลา
       ก็เพราะว่า มอบให้ ด้วยใจจริง...ฯ 
    
    ก็เป็นเพียงนกน้อย.....  ในป่ากว้าง
    ที่อ้างว้างเสาะหาใจ.......  ใครมาผิง
    ให้อุ่นอกเหมือนแม่......  ให้พึ่งพิง
    จึ่งประวิงเวลาแล้..........  ดั่งแชเชือน
    ใดจะเหมือนอินทรีย์ใหญ่..... ในไพรสณฑ์
    จึ่งลี้รนถูกตำหนิ................... ผิว์เชือดเฉือน
    โอ้น้ำคำบาดใจ....................  กระไรเตือน
    พ้อลาเลือนไปตามทาง..........  อย่างที่ควร
    
    แหะ ๆ มาถึงก็ถูกบ่น ปายดีก่า
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    7 พฤษภาคม 2546 23:50 น. - comment id 136301

    บินฉวัดตัดตรงลงสู่เป้า
    โฉบจับเอาความจริงมาตีแผ่
    เห็นโปร่งใสใครบ้างยังควรแก้
    เดินผิดทางห่างแม่แค่ตักเตือน
  • น้ำ

    8 พฤษภาคม 2546 00:07 น. - comment id 136310

    กลอนใจนิ
    มีแจมแบบนก
    
    นกเอยบินสู่นภาสง่าสม
    ลมเอยกอดกลมป่ากว้าง
    ทางเอยหากคดเคียวระวาง
    ใจเอยว่างไว้ให้สุขยินดี
    
    แม่เตือนลูกปลูกรัก
    มิตรใจภักว่าไว้ใจเหลียว
    ชังกันไกลขอบฟ้าบ่เกี่ยว
    รักแล้วลดเลี้ยวอย่าเลย
    
    ปลาได้น้ำชื่นใจ
    หางกวัดไกวเกษมศรี
    ปราชญ์ชี้ทางแจ้งใจดี
    สามัคคีรักจักล่วงบ่วงกรรม
    
    สนุกปลุกสนาน
    สราญปลุกสรวญสรร
    มิตรรักปลุกใจหฤหรร
    สตินั้นปลุกเร้ารสธรรม
    
    เขียนตามอารมย์พี่โอมผิดพาดขออภัยโทษนกด้วยนิ
    
    
  • พุด

    8 พฤษภาคม 2546 00:36 น. - comment id 136325

    ชีวิตลอย ดั่งว่าว คราวมีสุข 
    พอยามทุกข์ เหมือนธุลี ที่ถูกย่ำ 
    ท้องฟ้ามืด ใจหม่น ทุกคืนวัน 
    รู้ไหมนั่น สัจธรรม ความเป็นจริง 
    
    มีปัญญา จงศึกษา หาหลักยึด 
    ค่อยค่อยฝึก จิตภายใน สงบนิ่ง 
    รู้เท่าทัน โลกสมมุติ รู้ความจริง 
    เบิกบานยิ่ง คนเหนือโลก ไม่โศกเอย
  • ทะเลรัก

    8 พฤษภาคม 2546 00:40 น. - comment id 136328

    รูปสวยจัง พี่โอม
    
    ชีวิตนี้มีใครได้ลิขิต
    ขอได้คิดตัดสินใจและได้ทำ
    ชีวิตนี้มีตัวเองเป็นผู้นำ
    ชีวิตนี้อยู่ในกำมือตัวเอง
    
    ^___^
    
  • ลำน้ำน่าน

    8 พฤษภาคม 2546 01:57 น. - comment id 136354

    บนเส้นทางสายฝันในวันนี้
    ขอยอมพลีดวงใจให้ความฝัน
    เดินท้าสู้คู่ไปตะวันจันทร์
    ตราบชีพยังไม่เคยสิ้น..เรี่ยวแรง
    
    บกทวีให้กำลังใจ ให้ลุกขึ้นสู้และก็ยอมรับในโชคชะตา......ครับ
  • ข้าวปล้อง

    8 พฤษภาคม 2546 14:29 น. - comment id 136505

    การเตือนเป็นสิ่งที่ดี อดใจไม่ได้คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ในเมื่อคนมันหวังดีอ่ะนะ ^-^
  • ***กฤษณะ***

    9 พฤษภาคม 2546 16:15 น. - comment id 136828

    ^J^      .......................
    
    +++สีน้ำฟ้า...รับประทานปูน ร้อนท้อง...เรอะป่าววววว....?
    
    +++ฤกษ์...ดีครับ ที่ช่วยกันเตือน....
    
    +++น้ำ...เขียนได้ดีครับ...เขียนตามอารมณ์ แสดงว่าอารมณ์ดี
    
    +++พุด...ชอบครับ..สัจธรรม ที่พยายามเสนอแนะ บางครั้ง-
                กว่าจะค้นพบ เราอาจต้องจ่ายคุณค่าไปมากมาย.....
                จริงมั๊ยครับ...สัจธรรมจึงมีคุณค่าชวนให้คิด........ฯ
    
    +++ทะเลรัก...แบบว่ามั่นใจในตัวเอง...ตัดสินใจ...แล้วลุยไปเลย
                
    +++ลำน้ำน่าน...ถ้าสู้แบบมีคู่ที่รู้ใจไปด้วยกัน..ละก็เยี่ยมเลย....
                      แพ้เป็นแพ้ ชนะเป็นชนะ....แต่ต้องสู้เนาะครับ....
    
    +++ข้าวปล้อง...ขอบคุณครับที่เข้าใจ.....ฯ
  • ไอริน กับ อิงฟ้า ค่ะ *^_^* & ~^_^~

    13 พฤษภาคม 2546 11:13 น. - comment id 137845

    โอ้โห!  มีแต่ศิลปินทั้งนั้นเลย ทำไมพี่ๆถึงเก่งแต่งกลอนจังเลยคะ อย่างนี้เค้าเรียกว่าพรสวรรค์รึเปล่าน๊า... เก่งมากๆเลย (แปะ แปะ แปะ) ปรบมือหั้ย อยากเก่งบ้างจัง ช่วยชี้แนะด้วยค่ะ
  • ***กฤษณะ***

    17 พฤษภาคม 2546 07:00 น. - comment id 138848

    ^J^         .....................
    
    +++ไอรีน กับ อิงฟ้า...ขอบคุณครับ ที่แวะเข้ามา...
            อยากแต่ง ก็แต่งเลยครับ....ในไทยโพเอมมีคนที่
            ช่วยชี้แนะได้หลายคน....เชิญเลยครับ.....ฯ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน