๏ ๏ ๏ ประวัติวันสงกรานต์ ..ตอนที่ ๓ ๏ ๏ ๏

อัลมิตรา

๒๑.
.....รุกขเทพสถิตย์ต้น....................ไทรตรอง
เห็นซึ่งพลีกรรมของ.......................คู่นี้
บังเกิดกรุณาระลอง*......................ดลจิต
จึงเหาะสู่สวรรค์รี้...........................เร่งเฝ้ามัฆวาน  ๚
๒๒.
......หากแต่องค์เทพไท้...................สรวงสวรรค์
ทิพยอาสน์เป็นอัศจรรย์...................ยิ่งแล้ว
คราวก่อนอ่อนนุ่มพลัน.....................เปรียบแผ่น-  ศิลาเฮย
ร้อนรุ่มหฤทัยแพ้ว*.........................ขุ่นข้องกังขา  ๚
๒๓.
.....พระอินทร์ทรงเพ่งด้วย-.............ทิพยญาณ
ทรงแจ่มแจ้งดังการณ์.....................เช่นนั้น
หากเฉยจักมรณานต์........................เคลื่อนจาก-  สวรรค์นอ
อายุเศรษฐีสั้น...............................จักม้วยเสมอตน  ๚
๒๔.
......ทรงมีดำรัสด้วย......................เทวบัญ-  ชาแฮ
จึงส่งเทพยบุตรอัน.......................เลิศหล้า
บุญญฤทธิ์สิทธิ์อนันต์....................เดชเดื่อง
คือเทพธรรมบาลกล้า..................สู่ท้องเศรษฐินี  ๚
๒๕.
.....นับแต่เสร็จกิจนั้น.....................เมียผัว
สพสุขปราศหมองมัว.....................หม่นไข้
มินานฝ่ายเมียตัว...........................เกิดคลื่น-  ไส้นา
อยากรสเปรี้ยวเปรียบได้................ดั่งแจ้งแสดงครรภ์  ๚
๒๖.
.....เศรษฐีมิจิตพร้อม......................โสมนัส-  ยิ่งเอย
สั่งปลูกปราสาทจัด..........................เจ็ดชั้น
บริเวณแห่งไทรอุบัติ-......................เลอเทียบ-  สวรรค์นา
เป็นเคหสถานหั้น*............................แห่งผู้สืบวงษ์ ๚
๒๗.
.....ทศมาสคลาดเคลื่อนคล้อย...........กาลสมัย
คลอดบุตรสุดพิไล..........................สง่าล้ำ
ขนานชื่อธรรมบาลไข....................ดังเก่า
อาพาธมิอาจกล้ำ............................สุขด้วยบุญญา-  บารมี  ๚
๒๘.
.....วสันต์กาลผ่านพ้น.....................เจ็ดหน
เพียรหมั่นศึกษาจน.........................เก่งกล้า
ศิลปวิทยามนต์..............................สรรพศาสตร์
ไตรเพทวิชาค้า-............................รอบรู้สรรพเสียง  ๚
๒๙.
.....คราวเมื่อกาลเก่านั้น...................มหาชน
นบนอบพรหมเบื้องบน...................เทพไท้
เพราะท่านบ่งมงคล........................แสดงแก่-  ชนนา
เพียงเหตุฉะนี้ไซร์...........................ต่างน้อมบูชา  ๚
๓๐.
.....กิตติศัพท์แห่งท้าว-.....................ธรรมบาล
ชนต่างระบือขนาน...........................แซ่ซ้อง
ดุจศาสตราจารย์.............................แห่งศิษย์
แสดงเหตุมงคลพ้อง........................ประจักษ์ผู้สรรเสริญ  ๚