วาเลนไทน์ ในวัยรัก ชักว้าวุ่น หอมกลิ่นกรุ่น กับวัย นัยแรกแย้ม รักครั้งนี้ กับวัยเรา ผมขาวแซม รักรอนแรม ชิดใกล้ วัยของเรา วาเลนไทน์ ก่อนนี้ ที่รักเอ๋ย ฉันไม่เคย จะรักใคร ให้คลายเหงา อยู่คนเดียว เปลี่ยวกายใจ ให้ซึมเซา อย่างเปลี่ยวเปล่า เดียวดาย ไร้คู่ควง วาเลนไทน์ ปีนี้ ที่รักจ๋า พี่อุตส่าห์ มอบรักเจ้า เฝ้าห่วงหวง ผ่านมานั้น พี่ไม่เคย เอ่ยรักลวง แสนหวงห่วง แก้วตา โอ้ยาใจ วาเลนไทน์ ปีนี้ ที่รักฉัน หวังสักวัน ได้ใกล้ชิด พิสมัย เคียงคู่อยู่ รู้ว่ารัก โอ้ทรามวัย ยอดดวงใจ ใจเรา เฝ้าแต่เธอ วาเลนไทน์ ปีนี้ โอ้ที่รัก หวังยิ่งนัก ให้คนดี สามีเผลอ ยอมเป็นชู้ ที่จะได้ ไปเจอะเจอ เพราะรักเธอ... ถึงเป็นชู้... กูก็ยอม
20 กุมภาพันธ์ 2546 11:27 น. - comment id 109777
อ่านะ..จบสวยๆ อิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2546 09:37 น. - comment id 110338
อืม..
14 มีนาคม 2546 10:12 น. - comment id 114704
จบได้.. ดี! จริง ๆ สิน่า แหม ๆๆ ยินดี และขอบคุณที่แวะไปเยือนบทกวี..ที่บางครั้งอิสระเสียจน บอกไม่ถูกว่าฉันทลักษณ์คืออะไร คือ..ยังไงก็เป็นเช่นเดียวกับคุณ (หรือเปล่า) ชอบที่จะเขียนค่ะ แจม