หน้าส่วนตัว
ณ ริมฝั่งตาปีคลี่ริ้วหนาว
โชยแผ่วผ่าวซ่านมาจากฟ้าเหนือ
คลื่นละลิ่วพริ้วสท้อนย้อนโยนเรือ
ดังโอบเอื้อเพ้อพ้อล้อเลียนกัน
แพเมฆส้มเลือนสลายใกล้ค่ำแล้ว
ราตรีแก้วเริ่มเยือนมาเตือนขวัญ
ให้คนที่เคยซึ้งคิดถึงกัน
ยามเพ็งจันทร์สีทองผ่องนภา
พรายสีนวลชวนมองท้องฟ้าใส
วูบหวิวใจกระต่ายน้อยคอยหวลหา
หลงละเมอเพ้อฝันแต่จันทรา
ชื่นชีวาหมายเขม้นไม่เว้นชม
เพลงหรีดหริ่งร่ำร้องทำนองเศร้า
มอบให้เราผู้รับซับความขม
แล้วย้อนยอกตอกย้ำความระทม
กระต่ายตรมทุกข์ท้อไม่ขอฟัง
อันตัวตนเท่าที่ยังมีอยู่
ก็อย่างผู้...ไหวหวามกับความหวัง
กับเรือนร่างร่อนเร่เที่ยว....เซซัง
มิอาจตั้งสติตน ณ หนใด
อยากตะกายว่ายฟ้าข้ามมาถึง
จันทร์ดวงหนึ่งเสวยสวรรค์อันสุกใส
มอบความรักสลักแน่นจากแดนไกล
เต็มแก่นใจกระต่ายซึ้ง....อีกหนึ่งดวง.
พรระวี 16 ม.ค. 2546 21:40 น. - ID 28325 
1079
6
0
16 มกราคม 2546 22:22 น. - comment id 105113
จันทรานั้นดำรงคงคู่ฟ้า แต่เกิดมาไม่เคยเฉยหลีกหนี เป็นเพื่อนทุกสรรพชีวิตทั้งราตรี อย่าได้มีความหมองเมื่อปองจันทร์ เป็นกระต่ายหมายแสงโสมหลงโฉมแจ่ม เหลืองแอร่มกลางอัมพรชวนนอนให้ฝัน จงอย่าลืมพระอาทิตย์ยามกลางวัน แสงอุ่นอันจริงใจให้ท่านมี ~^_^~ หวังให้เป็นกำลังใจน่ะค่ะ
16 มกราคม 2546 22:58 น. - comment id 105115
อยากปลอบโยนกระต่ายให้คลายเหงา มองดวงดาวแล้วจำนรรค์เพ้อฝันหา งามหนึ่งซึ้งพริ้มพักตร์บนนภา จรัสจ้าฉายรังสีฤดียล ได้เพ่งมองลงมายังพื้นโลก กระต่ายโศกเศร้าสร้อยให้พลอยหม่น ปราศนวลแสงแห่งรักให้ยินยล ดุจดั่งคนรำพันเฝ้าฝันไกล ริมแม่น้ำตาปีที่สดับ ความนัยจับเก็บเข้าจิตมิเฉไฉ ดนูเอยคงเหว่ว้ากว่าผู้ใด โหยหาไห้คร่ำครวญถึงนวลจันทร์ :)
16 มกราคม 2546 23:10 น. - comment id 105116
ขอบคุณครับ: 1.ท่านส้มผู้เลอลักษณ์ เมตตากันเสมอมา 2.ท่านอัลมิตรา จอหงวนหญิงแห่งยุค
17 มกราคม 2546 09:47 น. - comment id 105129
ขอขอบคุณ ท่านพรระวี ผมชอบสำนวนของท่านครับ
17 มกราคม 2546 12:14 น. - comment id 105136
ผมก็ชื่นชมท่าน เชษฐภัทร เสมอ มาเคยถกกันกับเพื่อนหลายหน เรื่องแนวทางและลีลางานของท่าน ดูเหมือนท่านจะจบอักษรฯ นับว่ามิเสียทีที่เป็นบัณฑิตอักษร ภาษาไทยคำไทย กวีไทยมีรูปแบบที่เป็นของตัวเอง ลื่นไหลราบเรียบแต่ให้อารมย์และความรู้สึกที่ดื่มด่ำกว่ากวีชาติอื่น ช่วยกันดำรงคงอยู่ต่อไปเถิดท่าน เป็นนิมิตรหมายอันดียิ่งที่มิตรสหายชาวไทยโพฯช่วยกันขับเคลื่อน อย่างตั้งใจ .
17 มกราคม 2546 14:01 น. - comment id 105146
นาน ๆ ผมเข้ามาครั้งหนึ่งครับ ดีใจและขอบคุณที่พอมีอ่านงานผม
งานของคุณเช่นกันงามทั้งภาษา และสดใสด้วยความคิด ยินดีที่ได้รู้จักครับ
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
17 มกราคม 2546 14:10 น. - comment id 105147
ผมไม่ใช่บัณฑิตครับ เป็นแต่ แค่นิสิตคนหนึ่ง ที่เพิ่งหัดเดิน ซึ่งอาจจะเรียนจบไม่จบแหล่ :)
17 มกราคม 2546 16:43 น. - comment id 105154
ค่ำคืนนี้ จันทร์พรั่งพราว สกาวเด่น จันทร์คืนเพ็ญ สุกสว่าง กระจ่างใส กระต่ายน้อย นั่งมองจันทร์ ในดวงใจ จากแดนไกล เฝ้าคำนึง คิดถึงจันทร์... เสียงหรีดหริ่ง เรไรร้อง ร่ำร่ำเศร้า ค่ำคืนเหงา เว้าวอน สะท้อนฝัน กระต่ายน้อย ยังเผ้ารอ ขอผูกพัน โอ้ดวงจันทร์ ยอดดวงใจ ใคร่พธู...
17 มกราคม 2546 16:51 น. - comment id 105156
ชื่นชมครับ
17 มกราคม 2546 21:54 น. - comment id 105199
ขอบคุณ: 1.ท่านแสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า ผู้มีอุดมการณ์คล้ายคลึงกัน 2.ท่านดาวสีหม่น ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งที่กรุณามาเยือนเป็นเพื่อนกัน 3.ท่านแมวบิน มิตรใหม่
17 มกราคม 2546 22:24 น. - comment id 105203
เพราะครับ
18 มกราคม 2546 14:48 น. - comment id 105266
ใช้คำเพราะอีกตามเคย ว่าง ๆ คงต้องวานให้ช่วยชี้แนะ จะรออ่านบทต่อไปนะ
20 มกราคม 2546 04:29 น. - comment id 105466
ริมฝังเจ้าพระยาโสมยังส่อง นทีไหลตามทำนองตามวิถี กาลเวลาย่อมผ่านทุกนาที คงไม่มีอะไรที่แน่นอน ทุกสิ่งต้องวนเวียนแปรเปลี่ยนผัน กระต่ายมองจันทร์เฝ้าเว้าวอน อาจสะอื้นฝืนทนความยอกย้อน อย่าร้าวรอนไม่นานนักจะหายดี ..... มาให้กำลังใจนะ
23 มกราคม 2546 22:12 น. - comment id 106191
ขอบคุณท่านไอดาโฮ ครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
