กาพย์ครู

กวินทรากร

ใครครูอาชีพครู......................จะต้องรู้ประคองตน 
ใครครูของผู้คน......................จะต้องรักประจักษ์สอน
ใครครูอาชีพครู.......................จะต้องรู้วิชากร
ผองชนเขาไหว้ วร....................เพราะล้ำเลิศจริยา
ใครครู บ่ ใช่ครู........................เป็นเพียงผู้ขายปัญญา
คือคนหวังเงินตรา...................เห็นลูกศิษย์คือกำไร
ใครใครก็เป็นครู......................หากยึดอยู่เพียงมีใบ-
ปริญญาที่บรรลัย-...................จรรยาบรรณอันเชิดชู
ตะเอ๋าแกล้งแถลงกาพย์..........ใช่หยามหยาบแต่อดสู
อยากเห็นคนเป็นครู.................มีวิญญาณเพื่อสังคม
ยกฐานะประเทศ.......................ที่ทุเรศและขื่นขม
ให้พ้นจากโคลนตม...................ด้วยสมองและสองแขน
ครูดีมีไม่มาก.................................ยังหายากและขาดแคลน
ครูดีศรีเมืองแมน........................บ่ ยอมเนาในดงดอย
ชาวชนบทรอ..............................หัวอกฟ่อแฟบเหงาหงอย
เด็กเด็กเล็กเล็กคอย.....................องค์ความรู้จากครูเอย				
comments powered by Disqus
  • idaho

    25 ธันวาคม 2545 08:06 น. - comment id 102146

    ว่ากันว่าเดี๋ยวนี้คนไม่เก่งจะต้องไปสอบเป็นครู  เป็นอาชีพทางเลือกสุดท้าย
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    25 ธันวาคม 2545 16:01 น. - comment id 102153

    
      ครูคือผู้ให้ได้ทุกกาล
    
    
      **..เคยมีกลอนอยู่เรื่องนึงที่เขียนโดย
    
    คุณส่องหล้า  
    
    เขียนเกี่ยวกับครูในอีกด้านหนึ่งครับ..
    
    ไพเราะมากครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน