กานท์จากเพลง.. ทานตะวัน..

อัลมิตรา

  
     ตะวันส่องใสแดดฉายลงมาทาบทาทิวทุ่ง
แผ่วลมผ่านโรยเหมือนโปรยกลิ่นปรุงดอกฟางหอมลอย
ดอกหญ้าดาววับวาวทางเกลื่อนเหมือนดังหยาดพลอย
แตะนิดต้องน้อยราวมณีร่วงพรูพลัดพรายลงดิน
    จะอยู่แห่งไหนสุดฟ้าแสนไกลคะนึงถึงถิ่น
ด้าวแดนแผ่นดินที่เราจากมาเนิ่นนานแสนนาน
ดอกหญ้างามงดงามดังก่อน หรือรอนร่วงราน
แดดร้อนดินแล้งลมระงมแผ้วพานบ้านนาป่าเขา
    ทุ่มกายทุ่มใจเข้าโหมแรงไฟหัวใจแรงเร่า
ยิ่งสร้างยิ่งทำระกำหนักเบาดิ้นรนหนทาง
เจ้ามิ่งขวัญยิ่งวันยิ่งเดือนยิ่งเลือนยิ่งลาง
ทอดทิ้งทุ่งร้างวันและวันผ่านเยือนเหมือนเดินทางไกล
    ตะวันส่องแสงสาดแสงลงมาทาบทาทางใหม่
ร่วมจิตร่วมใจก้าวไปก้าวไปฝ่าภัยร้อยพัน
มิ่งขวัญเอ๋ยหัวใจเรามั่นเหมือนทานตะวัน
เฉิดแสงแรงฝันกลางระวีตะวันสีทองส่องใส
   
  เพลงทานตะวัน
ครูเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ประพันธ์เนื้อร้อง
ครูธนิศ  สีกลิ่นดี..บรรเลงทำนองขลุ่ย   
******
   ...แม้ไม่อาจเทียบทาบบทประพันธ์อันเพริดแพร้วของท่านได้...
...แต่ก็เป็นแรงบันดาลใจสร้างฝันให้เขียนชิ้นงานนี้..   
   
....จากฟ้าดั่งฝันราวมณีสวรรค์แวววรรณฉายส่อง
...นั่งเมียงเพียงมองดังฤทัยใฝ่ปองครอบครองสรรพ์สิ้น
...เยือนทุ่งนาทองเหลืองงามล้ำผ่องจากฟ้าสู่ดิน
...หากเปลี่ยนเวียนผันจินตนาการยินโศภิณเพรียกขวัญ
...ตะวันเลือนฟ้าสนธยามาเยือนเหมือนใครครวญคร่ำ 
...พันหมื่นดื่นคำร่ายเรียงลำนำจารจำรำพัน
...ประดุจแสงสูรย์เอื้อใจการุณยั่งยืนชื่นวัน 
...หากร้างยังฝันเพียงตะวันแจ่มแสงสำแดงเฉิดฉาย 
...สุดเอ่ยรำพันแค่ฝันผ่านคืนสะอื้นขืนข่ม 
...ลมโบกโศกตรมดวงฤทัยระทมเร่งรัดร่ำไห้
...ก่อนเอ่ยอำลาขอเพียงวาจาสนทนาร่ำไร 
...จากถิ่นดินไหนยังคนึงอาลัยพันผูกสุขครอง
...หนึ่งจิตแจ่มใสหล่อหลอมแรงใจชาวไทยเป็นหนึ่ง
...พรั่งเพรียกพลังเหมือนดังรัดรึงตราตรึงขวานทอง
...ผงาดหยัดฟ้าอ่อนโหยโรยลาฟันฝ่าใฝ่ปอง
...ประดุจพี่น้องใจสัมพันธ์เรืองรองมาตุภูมิแผ่นดิน... 
  
  อัลมิตรา