โอ้วันนี้วันพ่อช่างท้อแท้ เหลือแต่แม่คนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา เห็นต่างหน้าพ่อมีเพียงขี้เถ้า ไว้ให้เรารำลึกนึกถึงคุณ พ่ออยู่ไหนวันนี้ไม่มีพ่อ น้ำตาคลอไร้อ้อมแขนที่แสนอุ่น จากวันนั้นถึงวันนี้ไม่มีบุญ จะได้หนุนแขนนั้นทุกวันคืน
5 ธันวาคม 2545 11:08 น. - comment id 99417
สิ่งดีดีประทับใจอยู่ก็มีความสุข
5 ธันวาคม 2545 14:08 น. - comment id 99426
...วันไร้พ่อ..นี่เศร้าจังครับ... ..แต่ยังมีแม่คอยเป็นกำลังใจเสมอครับ
6 ธันวาคม 2545 19:26 น. - comment id 99628
เหมือนกันเลยค่ะ แต่พ่อท่านยังอยู่กับเราในใจเสมอนะคะ ท่านยังคุ้มครองเราเสมอค่ะ
14 ธันวาคม 2545 22:09 น. - comment id 100848
ความรักที่พ่อมีให้บรรยายไม่หมดหรอก ถึงวันนี้จะไม่มีพ่อแต่เราก้อควรดูแลอีกคนที่ยังอยู่กับเราให้ดีที่สุดนั่นคือแม่ ทดแทนสิ่งที่เราไม่เคยให้พ่องัย
27 ธันวาคม 2545 13:28 น. - comment id 102277
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=26627 ยากเกินกว่าคำบรรยายค่ะ เคยอ่านกลอนของเพื่อนคนหนึ่งในเว็ป ได้ให้ความหมายความไว้คล้ายๆกัน เกี่ยวกับ วันพ่อที่ไร้พ่อ ไว้ดังนี้ค่ะ ++++++++++++++++++++++++++++++++ เกิดเป็นชายเป็นได้หลายสถาน ลูกเหลนหลานปู่ตาน้าอาต่อ เป็นพี่น้องเป็นลุงยังมิพอ ยังเป็นพ่อผู้ให้กำเนิดชน ได้เป็นพ่อก็ต่อเมื่อมีลูก เฝ้าพันผูกรักใคร่ให้เหตุผล พ่ออบรมบ่มนิสัยให้เหตุผล รู้พึ่งตนตัวเองวันต่อไป พ่อของใครถึงวัยท่านแก่เฒ่า จงอยู่เฝ้าดูแลเอาใจใส่ ถึงจะยากลำบากสักเพียงใด อย่าบ่นพร่ำร่ำไรจำไว้เชียว ที่ผ่านมาจงรู้ว่าพ่อถนอม สู้อดออมเพื่อลูกอย่างแน่นเหนียว พระคุณพ่อมากกว่าเชือกร้อยพันเกลียว ผูกยึดเหนี่ยวลูกไว้ในทางดี มีพ่อหนึ่งถึงจนยากจงบากบั่น ตอบแทนท่านยามแก่เฒ่าให้ถ้วนถี่ แม้ร่ำรวยแค่ไหนหากไม่มี กตัญญูกตเวทีก็เหมือนจน คนใดมิมีพ่อดั่งใครเขา อย่ามัวเศร้าเฝ้าคิดให้สับสน ถึงวันพ่อครั้งใดไร้กังวล ตั้งใจแผ่ส่วนกุศลส่งไป
27 ธันวาคม 2545 13:30 น. - comment id 102278
อุทาหรณ์คำสอนพ่อของพ่อนี้ เปี่ยมความดีที่มอบให้ไม่ถดถอย เมื่อยังเล็กเด็กอยู่พ่อยังคอย ค่อยถยอยสอนลูกปลูกจรรยา รู้ชั่วดี รู้ผิดชอบ ประกอบเลิศ สิ่งประเสริฐอันใดใฝ่ศึกษา คบคนดี ที่มีธรรมจริยา ดีเสียกว่าคบคนพาลรำคาญใจ ใช้สมองตรองให้ดีมีประโยชน์ อันสิ่งโทษโกรธเคืองเรื่องเหลวไหล ลูกอย่าทำแฉเฉือนเตือนจิตใจ โปรดจำไว้ในจิตคิดก่อนทำ อันมิตรดี มีคุณ หนุนกูลเกื้อ ได้เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ อุปถัมภ์ อันเพื่อนชั่ว มั่วแต่ สิ่งระยำ ลูกอย่าจำ ทำสนิท ฤทธิ์ร้ายแรง เชื่อคำสอนของพ่อเถิดลูกน้อย ใช่ค่าด้อย น้อยค่า น่าหน่ายแหนง เป็นคำสอน ที่สูงค่า ราคาแพง เปรียบเหมือนแสง ธรรมะ ประดับใจ ++++++++++++++++++++++++++++++ บุษ เอง ก็สูญเสียคุณตาที่เปรียบเสมือนพ่อ ไปแล้วเหมือนกันค่ะ คิดถึงท่านมากค่ะ เป็นความสูญเสียที่หัวอกลูกยากเกินบรรยายค่ะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=26754