อยากจะหนีความพ่ายแพ้ในหัวใจ หลบหนีไปไกลไม่ให้ใครมองเห็น ร่องรอยความเดียวดายเกาะกินใจอย่างเยือกเย็น ความรู้สึกเกินเลยอย่างที่เป็นมันร้าวราน อ่อนไหวกับถ้อยคำขับขาน ความร้าวเกาะใจสั่นซุกซ่อน ซบหน้าลงน้ำตาเปียกปอน ไม่มีความอุ่นแอบซ่อนไว้ภายใน ฉันเหนือเพียงความเหน็บหนาว แสงอุ่นแห่งดาวไม่ส่องสว่างไสว วินาทีที่รู้ว่าเธอไม่แคร์กันต่อไป ทั้งหมดของใจก็อ่อนล้าอ่อนแรง จะมีบ้างไหมในสักวัน ที่ความเข้มแข็งจะทลายกำแพง ให้ความหวั่นไหวหดหายจากความหม่นไร้แสง โดยรักแท้จากใครสักคนที่แสดง ให้ฉันคนนี้ได้กล้าแกร่ง...ขึ้นสักที
20 พฤศจิกายน 2545 02:58 น. - comment id 96605
ฉันรักจริง...
20 พฤศจิกายน 2545 08:39 น. - comment id 96614
เหมือนจะเรียกหาใครสักคน ในยามหมองหม่นหมกเศร้า ในยามร้องไห้น้ำตาเคล้า ในยามที่เจ้าไม่มีใคร หลับลงตรงนี้...พักใจไว้ก่อน หลับตานอน จะคอยห่วงใย ไม่ห่างเธอ อยากเพียงให้เธอ ลืมเลือน ให้เธอหายเหนื่อย หลับตาลืม ความปวดร้าว ที่ผ่านมา หากเธอมีฝัน ถึงวันที่สวยงาม เก็บความฝันนั้นไว้ ..ไม่เปลี่ยนแปลง รวบรวมพลังภายในใจ และจงมั่นคง สิ่งเหล่านั้น คงสักวันได้ครอบครอง หากเหนื่อยนัก ก็จงหยุดพัก หลับตรงนี้ ที่มีฉันคอยเอาใจ หากเหนื่อยนัก หลับลงตรงนี้ ที่ตรงนี้ รอเธอตลอดไป เธอไม่ใช่คนแรก ที่เคยฝันร้าย เธอไม่ใช่คนแรก ที่เคยอ่อนล้า เธอก็เป็นอย่างคน ที่ผ่านมา เคยเจ็บและช้ำมา บอกกับเธอคนดี ที่ตรงนี้......ว่ามีฉัน
20 พฤศจิกายน 2545 11:10 น. - comment id 96628
พี่อยู่นี้ด้วยไง