...โอ้พี่จ๋าอย่าปล่อยให้ลอยคว้าง ฉันอยู่อย่างไรหนาถ้าฉันหลง พี่เคยชมภิรมย์ใจไยทิ้งลง ปล่อยกระทงลอยเดี่ยวไม่เหลียวมอง พี่เคยชอบมอบใจให้กับฉัน พี่เคยหมั่นดูเฝ้าเป็นเจ้าของ พอถึงวันพลันเศร้าเข้าครอบครอง ฉันจึงต้องเท้งเต้งเคว้งคว้างจัง ในคืนเพ็ญเห็นจันทร์นั้นกระจ่าง อยากเป็นบ้างจันทร์เด่นเป็นที่หวัง เผื่อพี่ได้ใฝ่ปองมองพะวัง ไม่เหมือนดั่ง...ฉันเลย...ไม่เคยมี รักเพียงเดี๋ยวเดียวจริงแล้วทิ้งขว้าง ปล่อยฉันคว้างเดียงดายไยหน่ายหนี หรือรักลดหมดค่าพ้นราตรี เสียงเรียกพี่...ทำไม...ไม่เหลียวมอง ....สวัสดี...ยามเช้าครับ...เพื่อนThaiPoem ทุกคน
14 พฤศจิกายน 2545 07:54 น. - comment id 95527
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
14 พฤศจิกายน 2545 09:10 น. - comment id 95536
กระทงหลงใจ สาวบ้านนา ลอยกระทงลงทะเลเห่กล่อมขวัญ พรายพระจันทร์พลันหยาดหวานผ่านเป็นสาย ห่มแสงดาวพราวพร่างฟ้าจนหนาวกาย ดารารายพรายพริบวิบวับใจ... เสื้อสีไพลในวันนี้ที่น้องใส่ หวานจับใจไหวเนื้อแพรแพ้นวลใส จันทร์สาดส่องต้องแก้มอิ่มยิ้มพิมพ์ใจ ละลายใจให้ไหวหวั่นหนั่นเนื้อนาง... ศรัทธารักปักกระทงตรงอธิษฐาน ไหว้กราบกรานกุมมือนิ่มยิ้มไม่ห่าง กระทงใจไม่ไหวหวั่นฝันแรมร้าง แนบใจนางทางรักเราอย่าเหงาใจ... จันทร์อาบนวลยวนใจจนไหลหลง เพ้อพะวงคงไม่พรากจากไปไหน กระทงน้อยลอยเคียงกันฝันเคียงใจ ไม่หลงทางห่างใจไกลนวลนางนานนิรันดร์.. กระทงเวอร์ชั่นนี้ลอยที่ทะเลค่ะ ต้องตามไปดูที่พงันงามยามฟูลมูนนะคะ
14 พฤศจิกายน 2545 09:15 น. - comment id 95539
กระทงหลงทางห่างไกลคนละซีกโลก. สาวบ้านนา ! ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสองน้องรู้ไหม พี่ส่งใจข้ามฟ้ามาหาเจ้า หวังลอยกระทงคงคู่กันฝันยืนยาว หนาวแสนหนาวเคล้าเนื้ออุ่นละมุนละไม.. กระทงหลงทางห่างกันวันเพ็ญนี้ เพียงใจพี่ไม่หลงทางห่างเพียงไหน เฝ้าวนเวียนเพียรพ้อเจ้าเฝ้าห่วงใย ยอดดวงใจอย่าไหวหวั่นอย่าผันแปร.. ห่างแค่ไหนไกลกันสุดขอบฟ้า พี่กลับมาหาเจ้าเคล้าเคลียแน่ กระทงรักถักถอดใจทั้งดวงแด ไม่เหลียวแลสาวใดใฝ่เพียงเธอ... กระทงน้อยลอยดายเดียวเปลี่ยวใจเหงา ใช่รักเราจำพรากอยากพ้อเพ้อ กระทงรักหนักหัวใจลอยไกลเธอ หวังไม่เก้อเพ้อขอพรวอนรับใจจากกระทงที่หลงทางนะนางนวล! ฝากไว้อีกเวอร์ชั่นหนึง..เขียนไว้หลายวันจนกระทงแห้งเลย
15 พฤศจิกายน 2545 00:04 น. - comment id 95685
...ขอบคุณครับ ที่มาเยือน.... ...คุณอัลมิตรา ...พุดพัดชา ...นอนหลับฝันดี ครับ.