หน้าส่วนตัว
***ความเศร้าเหงาแน่แท้.....คุกคาม มนุษย์เรา
เหงาต่างแตกแผกตาม.....แต่งแต้ม
เหงามีอยู่ถึงสาม.....ชนิดอยู่ จักไข
หากแต่จักค่อยแย้ม.....กล่าวถ้อยกระบวนความ....ฯ
+++เบื่อเหงา เป็นอย่างแรก.....ใช่สิ่งแปลก เราเข้าใจ
ขอเพียง แต่ออกไป.....แหล่งบันเทิง พบผู้คน
เหงาสอง เกิดจากจิต.....ควรครุ่นคิด มีเหตุผล
รู้เท่า ทันกมล.....ก็คิดถึง จึงอยากเจอ
เหงาสาม นี่สิแปลก.....หากจำแนก เหมือนละเมอ
คร่ำครวญ ถึงแต่เธอ.....ทุกเวลา ทุกนาที
คือเหงา แบบโหยหา.....เหงาวิญญา คิดให้ดี
ผู้คน บรรดามี.....แหล่งบันเทิง หาทดแทน
วิญญาน ที่ผูกพัน.....คิดถึงกัน เฝ้าหวงแหน
ลึกล้ำ ไร้พรมแดน.....เหงาวิญญา พาละเมอ.......ฯ
***กฤษณะ*** 10 พ.ย. 2545 19:28 น. - ID 25846 
689
8
0
10 พฤศจิกายน 2545 20:05 น. - comment id 94790
เหงาหรอค่ะ..ของเรนม่ายรู้จัก..
หากเหงานักเรนจาไปออกช๊อปปิ้ง..
จาม่ายนิ่งกับที่..มีเพื่อนเพื่อน..
มี้คอยเตือนเคาะห้อง..จ้องมองเรน..
แว๊ป..
10 พฤศจิกายน 2545 20:10 น. - comment id 94795
เคยมั้ย. เหงาเพราะเสียใจ ไม่รู้จะโทษใคร ได้แต่โทษตัวเอง เฮ้อออ อิอิ เป็นคนขี้เหงานี่แย่เนอะ ยิ่งคนบางคนไม่ค่อยมีเวลาให้ ฮือๆ
10 พฤศจิกายน 2545 21:11 น. - comment id 94822
เหงาที่ระดับสาม ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร เฮ้อ ..อย่าเหงาเลยค่ะ ยิ้มไว้นะคะ โลกนี้จะสดใสยิ่งนักแล้วค่ะ
10 พฤศจิกายน 2545 22:10 น. - comment id 94840
กลางวันฉันหงอยเหงา กลางคืนฉันโหยหา คิดถึงเธอทุกเวลา 5 นาที เป็นคนขี้เหงาเข้าใจบ้างสิ มีใครบ้างเป็นห่วงเป็นใย
10 พฤศจิกายน 2545 23:09 น. - comment id 94882
อืม...เหงาแปลกๆ...อยู่ดีๆก็เหงา...หรือว่าเพราะอากาศกันแน่นะ...(พึมพัมกับตัวเองให้คนอื่นได้ยิน :p )
11 พฤศจิกายน 2545 08:21 น. - comment id 94922
^J^ .............. ***เรนจัง ยังเด็กนัก...เพียงรู้จัก ความเหงาแรก เหงาสอง คราต้องแยก...ห่างคนรัก นักเดินทาง เหงาสาม เหงาวิญญา...อัลมิตรา ยังต้องคราง (เฮ้อ) ส่วนไอซ์ เหงาเป็นบาง...สลับเวลา ห้านาที โคลอน มาแปลกแปลก...ไงเหงาแทรก อยู่ดีดี พึมพำ บ่นเป็นหมี...ว่าอากาศ เป็นตัวการ เลิกเหงา กันดีกว่า...ช่วยกันมา บวกคูณหาร เสริมกัน ด้วยกลอนกานท์...ไล่ความเหงา เศร้ากระเด็น....ฯ ^J^ .................................
11 พฤศจิกายน 2545 08:23 น. - comment id 94924
มาเรียนรู้ความเหงา ละก็ รู้หล่ะ ว่าตัวเองเหงาระดับไหน
11 พฤศจิกายน 2545 14:18 น. - comment id 94987
ของหว่วอ้ายหนี่เหงานี้ครับ เหงาสาม นี่สิแปลก.....หากจำแนก เหมือนละเมอ คร่ำครวญ ถึงแต่เธอ.....ทุกเวลา ทุกนาที
11 พฤศจิกายน 2545 16:06 น. - comment id 95018
อืมมมมม เหงาเหมือนกันค่ะ อิอิ แต่เหงาที่ฝนตกอ่ะ เป็นเหตุให้ต้องโยงใยไปให้คิดถึงใครบางคน เฮ้อออออ ---------------------------------------------
11 พฤศจิกายน 2545 18:02 น. - comment id 95043
เวลาเหงา...มีใครเข้าใจบ้าง เวลาร้างไร้หัวใจ...ใครห่วงหา เวลาเศร้า...มีทุกข์เต็มอุรา จะมีใครบ้างหนา...มาเข้าใจ อยากเป็นหนึ่ง..หนึ่งใน..หัวใจน้อย มิอยากเป็น..หนึ่งในร้อย..หัวใจใคร ครั้นฝากรัก..ฝากหวัง...ความตั้งใจ จึงอยากอยู่...ข้างกาย..ตลอดกาล อยากนอนหลับฝันถึงเธอ อยากเจอเธออยู่ใกล้ๆ อยากให้มาอยู่ข้างเคียงใจ อยากมีใครสักคนที่รักจริง อยากมีเธออยู่เคียงข้าง อยากมีบ้างกับความสุขอย่างนี้ อยากมีเธออยู่คู่ชีวี อยากมี อยากมี อยากมีเธอ จากกันนานหลายวันฉันคิดถึง เฝ้ารำพึงถึงเธอเสมอเหมือน จากกันไปสองวันคล้ายสองเดือน อย่าลืมเลือนพี่ยานะยาใจ หนึ่ง..คำที่พร่ำเอ่ย... อยากให้เปรยคงลำบาก คำ..รักนั้นแสนยาก...ออกจากปากคนคุ้นเคย ว่า..ไปแล้วใยห่วง...มาแอบทวงให้เฉลย รัก..ฉันหรือเปล่าเลย...อยากให้เอ่ยเพื่ออะไร สำคัญ..ที่จริต..เราเคียงชิดมิไปไหน สัก..แต่บอกรักไป...จะเป็นไงถ้าไม่จริง เพียง..เธอยังมีฉัน...เรามีกันสำคัญยิ่ง ไหน..ใครไม่ประวิง...เราไม่ทิ้งกันก็พอ ความคิดถึงเป็นที่หนึ่งของหัวใจ ยามเธอไกลรู้ไหมใครห่วงหา สิ่งเดียวนี้ที่ใจคอยพึ่งพา ยามไกลตาขอข้ามฟ้ามาห่มใจ เมื่อลมฝน พัดจาก พรากไปแล้ว หนาวเป็นแนว พัดมา หาแทนที่ พาให้ใจ หนาวเหน็บในวจี หนาวปีนี้ จะมีไร ให้เปลี่ยนแปลง ก็เพราะอยากเลยยากจะเป็นได้ ก็เพราะฝันเรื่อยไปไม่ได้ผล ก็เพราะใครทำเล่าปวดกมล ก็เพราะเจ้าหน้ามลทำปวดใจ ก็ก็ใครที่ไหนจะทำเจ็บ ก็ก็ใครมาเหน็บใครที่ไหน ก็ก็ใครก็ตัวเราจะมีใคร ก็ก็ใครเล่าใช้ให้เจ็บทรวง อยากมีใครในยามที่ใจเศร้า ช่วยคอยเฝ้าปลอบประโลมในยามเหงา ข่วยแบ่งปันความสุขของสองเรา ช่วยแบ่งเบาความอ้างว้างตลอดไป
11 พฤศจิกายน 2545 18:02 น. - comment id 95044
เวลาเหงา...มีใครเข้าใจบ้าง เวลาร้างไร้หัวใจ...ใครห่วงหา เวลาเศร้า...มีทุกข์เต็มอุรา จะมีใครบ้างหนา...มาเข้าใจ อยากเป็นหนึ่ง..หนึ่งใน..หัวใจน้อย มิอยากเป็น..หนึ่งในร้อย..หัวใจใคร ครั้นฝากรัก..ฝากหวัง...ความตั้งใจ จึงอยากอยู่...ข้างกาย..ตลอดกาล อยากนอนหลับฝันถึงเธอ อยากเจอเธออยู่ใกล้ๆ อยากให้มาอยู่ข้างเคียงใจ อยากมีใครสักคนที่รักจริง อยากมีเธออยู่เคียงข้าง อยากมีบ้างกับความสุขอย่างนี้ อยากมีเธออยู่คู่ชีวี อยากมี อยากมี อยากมีเธอ จากกันนานหลายวันฉันคิดถึง เฝ้ารำพึงถึงเธอเสมอเหมือน จากกันไปสองวันคล้ายสองเดือน อย่าลืมเลือนพี่ยานะยาใจ หนึ่ง..คำที่พร่ำเอ่ย... อยากให้เปรยคงลำบาก คำ..รักนั้นแสนยาก...ออกจากปากคนคุ้นเคย ว่า..ไปแล้วใยห่วง...มาแอบทวงให้เฉลย รัก..ฉันหรือเปล่าเลย...อยากให้เอ่ยเพื่ออะไร สำคัญ..ที่จริต..เราเคียงชิดมิไปไหน สัก..แต่บอกรักไป...จะเป็นไงถ้าไม่จริง เพียง..เธอยังมีฉัน...เรามีกันสำคัญยิ่ง ไหน..ใครไม่ประวิง...เราไม่ทิ้งกันก็พอ ความคิดถึงเป็นที่หนึ่งของหัวใจ ยามเธอไกลรู้ไหมใครห่วงหา สิ่งเดียวนี้ที่ใจคอยพึ่งพา ยามไกลตาขอข้ามฟ้ามาห่มใจ เมื่อลมฝน พัดจาก พรากไปแล้ว หนาวเป็นแนว พัดมา หาแทนที่ พาให้ใจ หนาวเหน็บในวจี หนาวปีนี้ จะมีไร ให้เปลี่ยนแปลง ก็เพราะอยากเลยยากจะเป็นได้ ก็เพราะฝันเรื่อยไปไม่ได้ผล ก็เพราะใครทำเล่าปวดกมล ก็เพราะเจ้าหน้ามลทำปวดใจ ก็ก็ใครที่ไหนจะทำเจ็บ ก็ก็ใครมาเหน็บใครที่ไหน ก็ก็ใครก็ตัวเราจะมีใคร ก็ก็ใครเล่าใช้ให้เจ็บทรวง อยากมีใครในยามที่ใจเศร้า ช่วยคอยเฝ้าปลอบประโลมในยามเหงา ข่วยแบ่งปันความสุขของสองเรา ช่วยแบ่งเบาความอ้างว้างตลอดไป
12 พฤศจิกายน 2545 12:47 น. - comment id 95209
***cool-hearted ที่เหงา... แต่ไม่เศร้า ดวงกมล หว่ออ้าย หนี่จอมซน... คงเหงาปาก ทุกนาที Stupid cupid... เหงาที่จิต แต่ต้องมี ฝนตก เอ่ยวจี... โยงคิดถึง ใครบางคน ไอซ์เอ๋ย เขียนมายาว... อ่านคำกล่าว ให้สับสน ตัดพ้อ แลพร่ำบ่น... จะข้ามฟ้า มาห่มใจ หนึ่งคำที่ว่ารัก... สำคัญมาก สักเพียงไหน เป็นหนึ่ง ที่อยู่ไกล... อ่านแล้วงง สงสารเธอ ในยาม ที่ใจเศร้า... อยากจะเฝ้า ปลอบเสมอ อ้างว้าง คว้างละเมอ... อยู่เคียงเธอ ตลอดไป....ฯ ...........^J^......................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
