แพ้ใจ

แอ็ปเปิ้ล

ฉันอาจเหนื่อยมานานบนทางรัก
เคยคิดที่จะหยุดพักเพื่อหลบเร้น
ยิ่งเดินยิ่งไกล...หัวใจเริ่มหนาวเย็น
แสงตะวันก็ไม่สาดส่องมาให้เห็นสักครั้งหนึ่ง
เหนื่อยล้า  ทดท้อ  อ่อนแรง
ความอบอุ่นช่างกลั่นแกล้งให้เอื้อมไม่ถึง
รอยน้ำตาคือเพื่อนร่วมทางที่ถูกรั้งตรึง
เหมือนทุกอย่างถูกฉุดดึงให้รู้ซึ้งในบทลา
กลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย
แต่เหมือนฟ้าจะส่งใครมาแทนคำตอบให้รู้ว่า
เส้นทางสายเหงาจะไม่อ้างว้างอย่างที่เป็นมา
หากเชื่อมั่น  ศรัทธา เปิดรับคนคนนี้เข้ามาในใจ
หวาดหวั่นลึก ๆ อยู่ไม่น้อย
อยากจะถอยจากความรู้สึกนี้ให้เลือนหาย
พูดกับตัวเองก็ได้ยินเพียงเสียงความกลัวอยู่ข้างใน
กลัวสิ่งที่ได้มาจะจากไปเหมือนก่อนเคย
เพราะเธอช่างแสนดีกลับฉัน
ห่วงใยกัน  สร้างความผูกพันให้หัวใจที่ชาเฉย
ความอาทรจากเธอทำให้อบอุ่นอย่างที่ไม่เคย
หัวใจที่ไม่คิดจะให้ใครเลยก็เปลี่ยนไป
ความอบอุ่นจากถ้อยคำของเธอ
มันทำให้ฉันเผลอมอบสิ่งดีดีไปให้
ตอนนี้...ฉันแพ้เธอไปหมดแล้วทั้งหัวใจ
หากเธอรู้...ก็อย่าใจร้ายกับฉันนะคนดี
ฉันมีเพียงคำมั่นในหัวใจ
ที่จะบอกให้เธออุ่นใจในระยะทางที่ไกลห่างอย่างนี้
คิดถึง  ผูกพัน  ห่วงใย  ความรู้สึกดีดี
จะแทรกซึมทุกอณูความห่างจากที่นี่ส่งไปให้เธอ
เธอคือตะวันในใจฉัน
เธอคือรุ้งสวรรค์ที่สร้างความสดใสให้เสมอ
เธอคือสิ่งดีดีที่ใจฉันต้องการเจอ
คงเพราะฉันมีเธอ  จึงเป็นเหตุผลที่ถูกเสนอให้...แพ้ใจ...