มองฟ้าแล้วคิดถึงคนฝั่งโน้น กอดตัวเองกับขอบฟ้าไกลโพ้น อย่างเหว่ว้า หยิบดาวดวงไกล คว้าไขว่ให้คนไกลตา คว้าได้แต่ความเงียบของท้องฟ้า หยิบได้แต่น้ำตาตัวเอง ทำไมมันไกลจังนะระยะทาง นับวันช่องว่าง ยิ่งทำให้เค้วงคว้าง...จนร้องไห้เก่ง ทรุดตัว ซบน้ำตาบนหน้า กับเพลงบางเพลง เมื่อเลือกจะรักแล้วช้ำเอง ก็ทำได้แค่ฟังบทเพลงของน้ำตา
29 ตุลาคม 2545 15:03 น. - comment id 92197
เพราะดีค่า คิดถึงพี่กอล์ฟจังเลยอ่า เดี๋ยวนุ้ยส่งโปสการ์ดหาทั้งคู่เลยน้า
29 ตุลาคม 2545 16:32 น. - comment id 92227
อ้าวแล้วพี่อ่ะนุ้ย อิอิ นี่ๆแอบมาต่อกลอนกันง่ะ
29 ตุลาคม 2545 19:22 น. - comment id 92280
เศร้าแต่เพราะเหมือนเดิม คิดถึงนะจ้ะ น้องน้ำค้าง
29 ตุลาคม 2545 20:32 น. - comment id 92312
เพราะเหลือเกินค่ะ เข้าใจคิดคำนะ อ่านแล้วมันกระชากๆ อ่ะ
11 พฤศจิกายน 2545 19:28 น. - comment id 95066
ส่งให้พี่หวานด้วยอยู่แล้น