^J^ ร่วมฝัน...ฉันกับเธอ ^J^

***ก่อนนอน ในคืนนี้ จะกราบหมอน.....จะอ้อนวอน ใครคนหนึ่ง ที่โหยหา
เธอสวยซึ้ง ตาคม เหลือคณา.....ทั่วกายา นวลผ่อง เป็นยองใย
ขนตางอน ยามช้อนตา พาใจสั่น.....ให้ไหวหวั่น ฝีปากอิ่ม เรื่อสดใส
แก้มนวลน้อง แดงระเรื่อ นี่กระไร.....สะท้านใจ ยามเธอพริ้ม ดูอิ่มเอม
***จะบรรจง จุมพิศ ที่แก้มน้อง.....จะประคอง สองเรา สุขเกษม
จะบรรจง จุมพิศ โอษฐ์อิ่มเอม.....ให้ปรีเปรม ซาบซ่าน สะท้านทรวง
จะบรรจง จุมพิศ ที่เรียวแขน.....ก่อนสวมแหวน จับจอง เป็นของหวง
จะบรรจง จุมพิศ บนเนินทรวง.....เพื่อเป็นบ่วง ร้อยใจ ในราตรี
***จะบากบั่น ถากถาง สร้างฐานะ.....ด้วยมานะ สู้ไป ไม่ถอยหนี
ขอเธอเป็น กำลังใจ ให้ฉันที.....เพียงธุลี ก็ค่าล้ำ กำลังใจ
เธอกับฉัน ร่วมฝัน กันเถิดหนอ.....จะเคล้าคลอ เคลียไม่ ห่างไปไหน
ร่วมสานฝัน อันบรรเจิด เลิศไกร.....โดนใจใคร เราร่วมฝัน กันสองคน.....ฯ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

***กฤษณะ*** 8 ต.ค. 2545 20:15 น. - ID 24041

553

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/24041 ที่มา: ความฝัน , ***กฤษณะ***

comments powered by Disqus

อัลมิตรา

8 ตุลาคม 2545 20:55 น. - comment id 85198

.....รัตติกาลผ่านมาอุราต้อง.........................เฝ้าเหม่อมองท้องฟ้าใจยังเหลียว 
ไม่พานพบสบใครสักคนเดียว........................ใจยังเที่ยวถามจันทร์ฝันเลื่อนลอย 
จันทร์ตอบว่าคราใดใจสะอื้น..........................ด้วยว่าฝืนรอคนหนึ่งคิดถดถอย 
ฝากกระซิบกับสายลมว่ายังคอย....................ใจอย่าลอยไปไหนให้กลับมา ฯ 

.....พรรณมาลาคราคืนสะอื้นให้......................ชายผู้เป็นเจ้าหัวใจไม่มาหา 
แก้วราตรีที่ปลูกไว้ในอุรา.............................คงโรยราครายืนฝืนระทม 
โอ้สายหยุดหยุดใจได้ไหมนี่...........................ดวงใจที่เฝ้าเพ้อและขื่นขม 
กลิ่นระเรื่ออาจจะเจือไปตามลม......................มิอาจสมจมคำที่สัญญา ฯ 

.....ด้วยว่าใจดวงนี้มิหลับไหล.......................เหม่อมองไปนอกระเบียงรำพันว่า 
ในยามนี้ไม่มีกาพย์กล่อมอุรา.........................ไม่มีฉันท์คอยมาให้อุ่นใจ 
ยามราตรีเคยมีคนพนอชิด............................ร้อยดวงจิตส่งขวัญยามหลับใหล 
ผ่านกี่คืนกี่เดือนเลื่อนผ่านไป.........................ยังคงซึ้งตรึงใจมิลืมเลือน ฯ 

.....ดอกไม้หอมพี่บรรจงเก็บน้อง.................จะนำคล้องใส่ฤทัยไว้เสมือน 
สนนว่าเคียงกันชมดวงเดือน........................เหมือนดั่งเพื่อนใกล้ชิดจิตนิรันดร์ 
กลิ่นลำดวนชวนใจให้ชื่นจิต..........................นฤมิตจินตนาคราหลับฝัน 
รำพันกลอนเพ้อฝันผ่านคืนวาน......................เป็นกลอนกานท์ตัดพ้อหนอบางคน ฯ

กฤษณะ

8 ตุลาคม 2545 21:31 น. - comment id 85224

^J^    ขอบคุณครับ...........คุณอัลมตรา
สานฝันอันหวานชื่น.....?

Rain..

9 ตุลาคม 2545 07:38 น. - comment id 85306

      เรน....ชอบมากค่ะ..
      ไพเราะ... อบอุ่นจัง...
     เรน...อยากแต่งด้าย....แบบนี้..จิงๆนะค่ะ..
    แค่...ครั้งหนึ่ง....   ที่อยากทำ..แบบที่ชอบ..
    เรนจาพยายาม...
      ขอ..มาชื่นชม...  บทกลอน..ที่ไพเราะ...นะค่ะ....

กฤษณะ

9 ตุลาคม 2545 21:35 น. - comment id 85669

^J^  ขอบคุณครับ คุณเรน ที่น่ารัก
ผมขอจัก แต่งกลอน เพื่อสุขสม
ขอคุณเรน พบแต่ สิ่งภิรมย์
จะชื่นชม สิ่งใด สมใจปอง
...ขอให้มี คนรัก ประจักษ์จิต
อยู่เป็นเพื่อน ชีวิต สนิทสอง
ขอได้โอบ อุ่นไอ ดั่งใจปอง
ได้ร่วมร้อง เพลงรัก สลักตรึง.....

....มอบเป็นพิเศษให้คุณเรนครับ  ^J^