อาจเพียงแค่หัวใจไปแอบปลื้ม ไม่อาจลืมรักแรกแปลกหนักหนา ยังซาบซึ้งสุมทรวงดวงอุรา จิตวิญญาแนบแน่นแสนตราตรึง แม้ตอนนี้ไม่เจอเธออีกแล้ว แม้ต้องแคล้วคลาดกันฝันสลาย แม้ต้องจากกันไกลไปจนตาย แต่สุดท้ายก็ยังปลื้มลืมไม่ลง หรือเป็นเพราะชาตินี้มีกรรมนัก จึงหลงรักคนที่หนีห่างหาย เขาไปแล้วจากไกลใจมิวาย มิเสื่อมคลายใจยังปลื้มมิลืมเลือน จากนี้ไปความทรงจำย้ำอดีต คอยย้ำกรีดแผลใจให้แห้งหาย โลกใบนี้ขาดเธอไปใช่จะตาย ให้กลับกลายวาบหวามความทรงจำ
7 ตุลาคม 2545 13:41 น. - comment id 84624
น้ำตาจะไหล
14 ตุลาคม 2545 11:18 น. - comment id 87458
แต่ละบทไม่สัมผัสเชื่อมโยงกัน เช่น ตรึงไม่สัมผัสสลาย ลงไม่สัมผัสหายแล้วก็ไม่นิยมให้สัมผัสซ้ำ ขอโทษนะ มีความเห็นตามความคิดแค่หางอึ่ง ไม่ว่ากันนะ
15 ตุลาคม 2545 08:55 น. - comment id 87944
ขอบคุณค่ะ คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ไว้จะปรับปรุงแก้ไขในครั้งต่อไปนะ