กลอนบ่นตอน...ฝนตกที่คลองเตย

burst

เสียงหวูดเรือเถือใจให้เจ็บแสบ
บวกประกายฟ้าแลบให้แสบสัน
ฟ้าคำรามตามคลื่นฝนหล่นโรมรัน
น้ำกระจายถนนฉันจมหายไป
เห็นรถกลายเป็นเรือเชื่อไหมนั่น
ยืนติดฝนอยู่ทุกวันน้ำตาไหล
โบกแท็กซี่ไม่รอรีจะรีบไป
ยืนตากฝนจนใจใช้เวรกรรม
อนาถหนอออฟฟิศติดถนน
ฝนกระหน่ำเสียจนใกล้มืดค่ำ
เห็นน้ำพุ่งปุดๆเป็นสีดำ
ส่งกลิ่นเหม็นดำคล้ำน่าอาเจียน
ยามฝนตกรถติดคิดไม่ตก
ในหัวอกหวั่นไหวใจแปรเปลี่ยน
ยิ่งเหม็นน้ำยิ่งคิดสะอิดสะเอียน
มองคลื่นซัดวนเวียนซบริมทาง
รถก็ขับวิ่งลิ่วฉิวจริงน้อง
คนข้างทางดันไม่มองจ้องปากค้าง
เหมือนดังเรือวิ่งกลางคลองสองริมทาง
ถูกน้ำสาดซัดร่างที่ทางเดิน
น้าสมัครไปเป็นกุ๊กคงสุขี
ลืมอำนาจหน้าที่จนห่างเหิน
สงสารไหมคนอย่างเราใช้เท้าเดิน
มันช้ำใจเหลือเกินเค้าเมินมอง
อยากจะเกิดเป็นแมวจะดีไหม
เผื่อน้าแกอยากได้เป็นเจ้าของ
ขออะไรก็ได้ตามใจปอง
เกิดเป็นคนมัวหมองกว่าฝูงแมว
กลอนวันนี้บ่นไปตามประสา
เพราะไม่มีปัญญากลับบ้านแล้ว
มองสายฝนบ่นไป...ไม่มีแวว
คงไม่แคล้วนอนออฟฟิศ....หงุดหงิดจิ๊งงงงงงงงงง				
comments powered by Disqus
  • บุษราคัม

    2 ตุลาคม 2545 19:09 น. - comment id 83048

    อิอิ มองในแง่ดี อย่างน้อย burst ก็ ได้แรงบันดาลใจในการแต่งกลอนนี้มาได้ไง จากการทำงานแถว คลองเตย อ่ะ มองโลกในแง่ดี
  • โคลอน

    2 ตุลาคม 2545 23:35 น. - comment id 83097

    อิอิ...แล้วตกลงได้กลับบ้านป่ะเนี่ย
  • แนทตี้..

    3 ตุลาคม 2545 09:52 น. - comment id 83220

    ^*^
            ^*^
                   ^*^.  ...มาช่วยบ่นจ้า..burst..^*^
                      .. บ้านเราร้อนฝนมะตกเลย..
                             ....ทามไงดีน๊อ....
                   {คงมะแคล้วต้องทําฝนเทียมแน่แน่}
                   .....................................................
    
    
  • พู่กันไม้

    6 ตุลาคม 2545 13:20 น. - comment id 84228

    เห็ยด้วยฮะ บางทีคนขับรถไม่ยอมมองคนเดินเท้าบ้างเลย ขับรถเร็วน้ำมันก็สาด เปียกหมด!? เบื่อมันนน.....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน