โคลงสี่สุภาพ Oเธอคนดีสู่ห้วง.............สรวงสวรรค์ พ้นทุกข์พ้นโศกอัน....... ขุ่นข้อง ลาก่อนแม่จอมขวัญ........ ของพี่ หลับสู่แมนสรวงซ้อง .......แด่น้องแก้วตาฯ กลอน ใช่เธอเดินอยู่บนทางสายเปลี่ยว ใช่ว่าเดินคนเดียวซะเมื่อไหร่ วิญญานฉันจะติดตามเธอไป ไม่อยากให้เธอเศร้าเหงาเปลี่ยวทรวง อยู่ที่นี้ฉันนั้นสบายดี ขอเธอนี้สุขีไม่ต้องห่วง แม้ทำบุญร่วมจบทุกภพปวง ดินแดนสรวงคงเมตตาพาพบกัน -----------------------------------------------------
บุษราคัม 30 ก.ย. 2545 21:04 น. - ID 23594 
839
9
0
30 กันยายน 2545 21:23 น. - comment id 82377
อิอิ ยังเดินอยู่บนดินนี่ไม่ได้ไปสวรรค์ซักที
30 กันยายน 2545 21:25 น. - comment id 82379
ซึ้งซาบคับๆๆ
30 กันยายน 2545 22:23 น. - comment id 82393
ครับขอบพระคุณบุษมาก ที่ขยายความเศร้าในหัวใจเป็นโคลงสี่ได้ดีตรงเป้า
30 กันยายน 2545 22:44 น. - comment id 82400
หน้าส่วนตัว
ดินแดนสรวง...คงเมตตา..ให้พบกัน..
ไพเราะ..มากค่ะ..
แบบ..อ้อนน.... สวรรค์..
เรนว่า... สวรรค์... จายอ่อน...
ถ้าด้ายอ่าน...บทกลอน....ของนางฟ้า..
30 กันยายน 2545 23:00 น. - comment id 82406
ในที่นั้นนั่นมีพี่และน้อง มีใจจองครองคู่มิรู้ผัน ให้น้องอยู่คู่พี่ทั้งชีวัน โปรดสวรรค์สรรสร้างน้องข้างกาย .... แหะๆ ขออนุญาตต่อกลอนให้คับ ....
1 ตุลาคม 2545 00:24 น. - comment id 82424
พอเห็นโคลง พี่ก็นึกรู้ว่าหมายถึงใคร... อืมม...ตรงใจด้วยกันนะ
1 ตุลาคม 2545 00:43 น. - comment id 82430
แหม่ คุณ พรระวีค่ะ บุษ ไม่ได้มาขยายความเศร้านะคะ เพียงแต่ อยากให้ ใครบางคนหายเศร้านะคะ........เพื่อนย่อมไม่อยากให้เพื่อนทุกข์ใจนะคะ ...เมื่อเขาไปสบายแล้ว แต่คนบนโลกยังเศร้าเขาคงเศร้าเหมือนเรานะคะ
1 ตุลาคม 2545 00:45 น. - comment id 82431
คนอยู่ยังต้องไม่สิ้นความหวัง สิ้นพลังแรงใจให้เศร้าหมอง เขาจากไปสบายแล้วใยจึงต้อง น้ำตานองจมความหวังขังน้ำตา
1 ตุลาคม 2545 00:58 น. - comment id 82434
คนอยู่ยังต้องไม่สิ้นความหวัง สิ้นพลังแรงใจให้เศร้าหมอง เขาจากไปสบายแล้วใยจึงต้อง น้ำตานองจมความหลังขังน้ำตา ------------------------------------------------- ขอให้ เก็บความสุข ที่มีในอดีต เป็นกำลังใจหล่อเลี้ยงชีวิตนะคะ อย่าสิ้นหวังเดียวดาย...ขอให้ทั้งเขาและเรา ที่ความสุขนะคะ.......เป็นกำลังใจให้คนที่ประสพเหตุการณ์นะคะ ด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ กับ รักที่ยิ่งใหญ่ ของ คนคู่หนึ่ง
1 ตุลาคม 2545 03:20 น. - comment id 82446
{^___^}
1 ตุลาคม 2545 05:57 น. - comment id 82456
ขอบคุณครับน้องบุษ ข้อความที่ว่าขยายความเศร้าไม่ได้หมายความไกลถึงเพียงนั้น เพียงหมายถึงว่า เนื้อหาที่ใช้ในโคลงสี่นั้นมันถูกหลักฉันทลักษณ์รื่นหู เนื้อหากินใจดี ครับ
1 ตุลาคม 2545 07:43 น. - comment id 82478
ใครครับ ขออนุโมทนาด้วยคนครับ
1 ตุลาคม 2545 09:24 น. - comment id 82526
ทะเลดาวแวะมาชื่นชมผลงานเพราะๆๆของพี่บุษราคัมค่ะ.....^___^
1 ตุลาคม 2545 10:41 น. - comment id 82555
ซึ้งจังเลยค่าพี่ปุ๋ม.............. ขอซับน้ำตาก่อนนะคะ ฮือ ฮือ................. รู้ไหมฉันเสียใจเท่าไหร่ เมื่อเธอจากไป.............. เหลือแต่ร่างที่ไร้ซึ่งวิญญาณ............. ฮือ.........ฮือ............เศร้าจัง สงสารพี่วีจริงจริงเลยอ่ะ............
2 ตุลาคม 2545 12:24 น. - comment id 82886
@ยังจำให้คิดย้อน............หวนถึง ติดอยู่ห้วงคำนึง................นึกไว้ ความดีมิจากจึง-................วอนฝาก ให้ช่วยทำดีไซร้.................จะได้เจริญ อิอิอิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
