หน้าส่วนตัว
แค่เธอเดินผ่านแล้วสบตา
รู้หรือเปล่าว่า...ทำให้คนบางคนหวั่นไหว
เหมือนมีกระแสไฟฟ้า...แล่นผ่านจากสายตา...สู่หัวใจ
โลกก็เหมือนจะหยุดหมุนไป...ในเสี้ยววินาที
รอยยิ้มสดใสของเธอ
สะกดให้คนไหวเพ้อ...ละเมออยู่อย่างนี้
มองทางไหนก็เห็นดอกไม้บาน..ทางที่เดินผ่านก็มีเสียงดนตรี
ขอได้ไหม...ช่วยกลับมาสร้างปาฏิหาริย์อีกสักที...
...มาช่วงหยุดเวลาที่แสนดีไว้ชั่วคราว
monki 25 ส.ค. 2545 00:15 น. - ID 21185 
2557
6
0
25 สิงหาคม 2545 00:29 น. - comment id 69957
Ohhhhh!!!! What a good experience, right?? I completely understand you. I also got this experience. I want to stop the time and stand there forever indeed. There is a light in his eyes. The smile makes my day bright. What a beautiful day for you ha??? I hope that you will be able to talk with him soon naaa. Nice poem too. Good illustration. I can see it so clear.
25 สิงหาคม 2545 00:31 น. - comment id 69958
น่ารักเชียว อิอิ ความรู้สึกแบบนี้หายไปนานมากกกกกกกแล้ว คิดถึงจัง
25 สิงหาคม 2545 04:17 น. - comment id 69969
เหตุอะไรหรอจ๊ะ.... อิอิ
25 สิงหาคม 2545 07:22 น. - comment id 69987
หยุดเวลาอะหยุดยาก แต่เก็บความทรงจำทำได้ไม่ยาก
25 สิงหาคม 2545 09:16 น. - comment id 70000
เข้ามาแอบอ่านจ้า..เพราะมังกิเรียนวิศวะเลยมีกระแสไฟฟ้าแล่นจากตาสู่หัวใจ
25 สิงหาคม 2545 09:40 น. - comment id 70007
*_* ปิ๊งๆๆ
25 สิงหาคม 2545 10:50 น. - comment id 70024
:)
25 สิงหาคม 2545 12:44 น. - comment id 70042
กระแสบวก กับกระแสลบเจอกัน .....แล้วก็เกิดสป๊าก...เพราะจังเลย...
25 สิงหาคม 2545 14:34 น. - comment id 70081
เฮือก คิดกันไปไกลเลยอ่ะ แต่ก็ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ ขอบคุณจริงๆ จ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
