หากเธอมีความเงียบเหงาเป็นเพื่อน ที่คอยหมั่นมาเยี่ยมเยือนอยู่เสมอ แล้วปิดโลกกว้างใหญ่ไม่ให้พบเจอ ช่วงโอกาสที่เลิศเลอกับผู้ใด อยากบอกว่าเธอกำลังเสียโอกาส ที่มันอาจทำให้เธอพบใครใหม่ เธอต้องกล้าเปิดตาเปิดหัวใจ ความรักอย่าขี้อายให้กับมัน ถ้าใช่ก็บอกได้..เลยว่ารัก ไม่ต้องกลัวอกหักหรือหวาดหวั่น หากไม่มีรักตอบกลับมาก็ช่างมัน ความรักของเธอนั้นยังงดงาม ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นฝ่ายรับ ให้ความรู้สึกคืนกลับมีคำถาม แค่ได้รักอย่างเดียวไม่ต้องนิยาม หัวใจเธอก็งดงามเกินกว่าใคร....
13 สิงหาคม 2545 21:42 น. - comment id 66951
อย่างน้อย.. ถ้าหาก -ความรัก- ที่พูดออก.. ไม่ได้เสแสร้ง .. หรือ มีอะไรแอบแฝง และเราก็มั่นใจว่า สิ่งที่บอกไป มันมาจากใจจริง ๆ .. ..เราก็น่าจะภูมิใจในหัวใจรักนั้น สูดลมหายใจเข้าปอดได้อย่างภาคภูมิ.. ที่ครั้งนึง.. เราก็รู้จักความรักได้ด้วยตัวเอง .. ใช่ไหมครับ พี่คะน้า.. ^__^
14 สิงหาคม 2545 00:33 น. - comment id 67017
มาอ่านกลอนของคะน้าจ้า.... ช่วงนี้คงจา ไม่ค่อยยุ่งแล้วใช่หรือป่าวเนี่ย....
14 สิงหาคม 2545 01:19 น. - comment id 67035
ยังมีออะไรให้ใจ ได้เหมือนเคยนะครับ ไม่ได้เจอกันนานแล้ววันนี้มาอ่าน และถือโอกาศทักทายนะฮะ
14 สิงหาคม 2545 06:59 น. - comment id 67050
It is not really that I close my door. It just like automatic system to protect myself. Especially when I still have someone in my heart. There is no room left. I guess. Nice poem anyway. I also think of it the same way, but it is not that easy to do.
14 สิงหาคม 2545 16:47 น. - comment id 67135
^*^ ^*^ ^*^ ตามมาชื่นชมจ้าจากใจ ^*^ .................................