แสงดาดส่อง ถึงวันใหม่ ที่มาเยือน ความมืดเลือน หายไป ในดวงตา มีลูกกลม บนรัง หลายหลายคา เสียงสัญญาณ บอกถึง นกน้อยเกิด แม่คอยเฝ้า มองดู ไปหนีหาย เห็นดวงตา ดวงน้อย ดูสดใส ค่อยค่อยปลีก ตัวออก จากฟองไข่ เดินออกมา เยือนโลก อีกชีวิต กาลเวลา ผ่านไป ได้ไม่นาน นกน้อยเริ่ม จะหัดบิน หาล่าเหยื่อ แม่นกน้อย คอยสอนเฝ้า คอยจุนเจือ คอยดูแล ไม่ให้เจ็บ ดูแลกาย นับหลายครั้ง นกน้อย บินแล้วตก มีแผลใหม่ เต็มตัว มีมากมาย แต่พยายาม ที่จะบิน ไปข้างหน้า แม่คอยช่วย จนลูกน้อย บินสำเร็จ ถึงเวลา ที่จะบินไ ปจากรัง ยืนร้องไห้ ต้องกิ่ง ต้องจากแม่ แม่กล่อมลูก เจ้าต้องไป จากรักแท้ สู่ฟ้าใส ข้างหน้า อีกต่อไป
13 สิงหาคม 2545 12:09 น. - comment id 66872
ระวังการสัมผัส ระหว่างวรรค และ สัมผัสระหว่างบทด้วยนะครับเพรสะจะทำให้เสียอรรถรสกลอนจ้า...
13 สิงหาคม 2545 12:29 น. - comment id 66875
ใช่ค่ะ (เห็นด้วยกับนันท์) สมัยก่อนตอนส้มโอแต่งใหม่ ๆ ก็ลืมเหมือนกัน พยายามเข้านะคะ
13 สิงหาคม 2545 16:10 น. - comment id 66900
งับๆ ขอบคุณคะ แล้วจะพยายามต่อไป