สิ่งที่เหลืออยู่ไม่อาจทำให้เธอรู้ว่าปวดร้าว ลมหายใจอันแผ่วเบาไม่อาจยื้อรักของเราเอาไว้ได้ น้ำตาที่หยดรินคืนมาเพียงความสูญสิ้นของหัวใจ คุกเข่าฟูมฟายแต่เธอก็ไม่เห็นความหมายที่ฉันมี จะให้ทำอย่างไรอีกได้ให้เธอกลับมา เมื่อภาพสุดท้ายในสายตาไม่ใช่ฉันคนนี้ ต่อให้รักเธออีกกี่เท่ามันก็แค่ความว่างเปล่าที่ใจเธอมี ฉันจึงได้เพียงอยู่กับดาวพราวแสงหรี่ของค่ำคืน ยิ่งอ้วนวอนให้กลับมายิ่งล้าร้าว นั่งกอดเข่าตัวเองกับลมหนาว...สะอึกสะอื้น สิ่งเดียวที่ปรารถนาหากดาวตกจากฟ้าในค่ำคืน เมื่อแสงตะวันปลุกฉันตื่น..น้ำตาจะเป็นเพียงฝันที่กล้ำกลืนเท่านั้นเอง
ยังแคร์ 8 ส.ค. 2545 19:04 น. - ID 20170 
1097
7
0
8 สิงหาคม 2545 19:18 น. - comment id 65929
มาแล้วๆๆๆๆๆ
8 สิงหาคม 2545 19:18 น. - comment id 65931
ตามมาอ่านฝีมือของน้องๆ ที่เก่งกาจทั้งสองจ๋า ช่วงนี้พี่มะค่อยสบาย จะพยายามหายเร็วๆน้า แล้วมาต่อกลอนกันอีก
8 สิงหาคม 2545 19:34 น. - comment id 65944
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^ เพราะจ้าเพราะๆๆ ^*^
8 สิงหาคม 2545 19:49 น. - comment id 65950
เย้ ชอบจังเลย เพราะๆ จังค่ะ ^___________^
8 สิงหาคม 2545 20:28 น. - comment id 65971
เพราะมากเลย
8 สิงหาคม 2545 20:47 น. - comment id 65977
เพราะมากครับ.....อยากเขียนอย่างอื่นด้วย..แต่ได้คำว่าเพราะคำเดียว
9 สิงหาคม 2545 01:19 น. - comment id 66035
แอบไปต่อนกันตอนไหนเนี่ย.... เพราะดีจัง....
9 สิงหาคม 2545 07:35 น. - comment id 66069
เศร้าจังอ่ะ
9 สิงหาคม 2545 12:07 น. - comment id 66108
ฮือๆๆๆๆๆ คิดถึงน้องหวานจัง....
9 สิงหาคม 2545 15:51 น. - comment id 66142
วู้ ๆๆๆๆ คิดถึง
9 สิงหาคม 2545 18:58 น. - comment id 66171
ตามมาอ่านแล้วแอบดีใจ อิอิ คิดถึงพี่เจี๊ยบกะพี่นันมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก...แล้วเจอนะคะ อุอุ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
