หญ้าปล้อง-ดอกหญ้าของฉัน

Jeminine


หญ้าปล้อง   
                                                  ข้าวปล้อง 
ตัวฉันคงเปรียบเป็นเช่นศิลาแข็ง
ที่กล้าแกร่งปราศจากความรู้สึก
สิ่งต่างๆ รอบกายไม่เคยจะคิดนึก
ทุกๆ ความรู้สึกมีแต่ความเฉยเย็นชา
แต่ลึก ๆ เธอคงไม่รู้ว่า
ฉันเหว่ว้าต้องการความรักมากแค่ไหน
ความอบอุ่น ฉันอยากมีเหมือนดั่งคนทั่วไป
แต่ยิ่งไขว้และคว้ามากเท่าไร กลับไม่เคยสัมผัสมัน  
หลายๆ ครั้งที่ฉันพยายามสร้างสะพาน
เพื่อก้าวผ่านทอดรับสิ่งเหล่านั้น
แต่ยิ่งสร้าง - - กลับยิ่งห่างไกลกัน   
กลายเป็นฉันสร้างกำแพงขวางกั้นอยู่ร่ำไป     
ฉันกลัว ฉันอ่อนแอกับความรัก  
เพราะความรักทำให้จิตใจฉันหวั่นไหว
ฉันอ่อนแอเกินกว่าใครหลายคนจะเข้าใจ      
และตัวฉันก็เลือกที่จะทำอย่างที่ใจอยากให้เป็น
จริง ๆ แล้ว - - เธอเห็นใช่ไหมว่า
ฉันไม่ใช่หินผาหน้าไม้อย่างที่เธอนั้นมองเห็น
ฉันไม่ใช่หญิงแกร่งอย่างที่หลาย ๆ คนอยากให้เป็น
ฉันก็เป็นเพียงหญ้าปล้อง ที่ใช้เปลือกแข็งภายนอก
            - - ห่อหุ้มความอ่อนแอ  เปราะบางเอาไว้ภายในเท่านั้นเอง 
 
------------------------------------------------------------------------------------
ดอกหญ้าของฉัน
                                                         Jeminine
ดอกหญ้าของฉัน...
...แม้เธอจะมีรอยยิ้มระบายเต็มใบหน้า
ฉันก็มองเห็นรอยน้ำตา...ที่เธอซ่อนไว้
ความก้าวร้าวที่เธอแสดงออกต่อใครใคร
ไม่อาจปิดบังความอ่อนโยน อ่อนไหว ของใจเธอ
ถึงแม้จะมีกำแพงที่แข็งกั้น...
ฉันก็ยังมองเห็นภาพเธอนั้น เป็นตัวเธอเสมอ
ความปวดร้าวมากมายที่ได้เจอ
อยากจะบอกกับเธอ....ฉันเข้าใจ
หากเธอเป็นดอกหญ้าที่อ่อนแอ
ฉันจะเป็นผืนดินคอยดูแล เมื่อยามอ่อนไหว
เราจะฝ่าแดด ฝ่าฝน และลมหนาว เคียงข้างกันไป
จะไม่ปล่อยให้เธอเดียวดาย...ในพายุแห่งน้ำตา
โปรดทอดสะพานแห่งหัวใจ...มาที่ฉัน
จากนี้เราจะมีกัน..ในคืนและวันแสนมีค่า
จะเก็บรักษาความรักที่เธอให้มา
และขอใช้หัวใจสัญญา...ว่าตลอดกาลความศรัทธา จะคงเดิม
~~ถึงแม้คนมากมายจะไม่เข้าใจ....แต่ก็ไม่ใช่ทุกคน~~ 				
comments powered by Disqus
  • หว่ออ้ายหนี่

    11 มิถุนายน 2545 02:12 น. - comment id 55088

    หากเธอเป็นดอกหญ้าที่อ่อนแอ
    ฉันจะเป็นผืนดินคอยดูแล เมื่อยามอ่อนไหว
    ----  เป็นความรู้สึกที่ดี  ดีมากเลยครับ  พี่เจทท์..อื้ม  ต่อกลอนได้เร็วจัง
  • mono

    11 มิถุนายน 2545 04:57 น. - comment id 55093

    เพราะมากเลยล่ะ ทั้งสองคนเลยจ้ะ
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    11 มิถุนายน 2545 06:07 น. - comment id 55100

    เย้ เพราะจังเยย เก่งๆ 
    ฮี่ๆ
  • burst

    11 มิถุนายน 2545 10:46 น. - comment id 55145

    หากเธอเป็นดอกหญ้าที่อ่อนแอ
    ฉันคงยิ่งจะแย่กว่ารู้ไหม
    แล้ววันนี้ฉันจะกินอะไร
    ไม่มีหญ้าดอกใหม่ให้เด็ดกิน
    
    เอ...ตัวอะรายหว่า...กินดอกหญ้า...นึกไม่ออก
  • ข้าวปล้อง

    11 มิถุนายน 2545 11:43 น. - comment id 55161

    เพียงเสี้ยวหนึ่งของแผ่นดิน ก็เพียงพอแล้วสำหรับต้นหญ้าที่อ่อนแอ  T-T
    
    
    เจทท์เป็นคนแรกและคนเดียวจริง ๆ ที่เข้าใจเล่เสมอ ... เพื่อนรักของฉัน 
    
  • นิติ

    11 มิถุนายน 2545 12:05 น. - comment id 55168

    หากมีดอกกุหลาบ กับ ดอกหญ้า คงต้องเลือกดอกหญ้าเพราะ เจทและข้าวปล้อง
  • กาดาษ

    11 มิถุนายน 2545 14:30 น. - comment id 55202

    พี่เจทท์ต่อกลอนปลอบใจพี่เล่ได้เยี่ยมจริงๆ ค่ะ
  • อามามิยะ

    11 มิถุนายน 2545 15:55 น. - comment id 55230

    แต่งได้ดีมากทั้งสองคนเลยจ๊ะ
    
    .....เป็นกำลังใจให้เล่นะ.....
    
  • ม้าก้านกล้วย

    12 มิถุนายน 2545 18:40 น. - comment id 55408

    ดอกหญ้ากันใหญ่เลยนะ เดี๋ยวไปตั้งสมาคม คนรักดอกหญ้าดีกว่า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน