ฉันเหนื่อย เหลือเกิน เพราะทางเดินที่ลำพังยังเวิ้งว้าง เพราะรอบกายไร้ใครปลอบใจจาง เพราะรอบข้างแปลกตาน่าสะพรึง ฉันหลงทางหรือไรก็ไม่รู้ เพราะขาดคู่ร่วมตรึกปรึกษาซึ้ง ขาดคนแนะขาดคนท้วงห่วงรำพึง แม้คนซึ่งเมตตามาอาทร จะทรุดลงแล้วด้วยใจอ่อนล้า เกล็ดน้ำตาเปรอะปื้นสะอื้นสะท้อน แม้ปาดป้ายยังแปดเปื้อนเกลื่อนกายอ่อน ทางสัญจรที่ต้องไปไม่เคยคุ้น ฉันกลัว เหลือเกิน ไม่อาจเดินต่อไปใจว้าวุ่น การเดินทางเพียงลำพังช่างทารุณ มีเพียงฝุ่น ขุ่นมัว ทั่วทั้งทาง ใจไม่กล้าเดินหน้าต่อไปได้ จะรอใครสักคนที่มีใจกว้าง มาเดินร่วมเคียงคู่ผู้อ้างว้าง เมตตาผู้หลงทางอย่างตัวเรา จะไม่ขออะไรมากมายนัก เพียงรู้จักและร่วมทางไปอย่างเขลา ไม่เอ่ยถามจะเดินตามอย่างแผ่วเบา ขอแค่เราผ่านเส้นทางอย่างมั่นใจ (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 2 มิ.ย. 2545 19:46 น. - ID 16112 
1224
5
0
2 มิถุนายน 2545 21:04 น. - comment id 53474
บ่อยหนที่บนโลกกว้างใบนี้ ทิ้งให้เราเหงา และเคว้งคว้าง ทั้งๆ ที่มีคนมากมายอยู่รอบตัว แต่กลับรู้สึกว่าเราเองไม่มีใคร ผู้คนพากันตัดสินเราจากความคิดของเขาเอง การนิ่งเฉยของเรา พวกเขาเหมาเอาว่า นั่นคือการยอมรับสภาพที่เขายัดเยียดให้ ไม่ชอบเลย ให้คนที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเรา มาตัดสินเราตามอำเภอใจ ด้วยความคับแคบของจิตใจ ความคิด และรอยหยักในสมองอันแสนตื้นเขินของพวกเขา เอ้อ...เกี่ยวกะกลอนพี่ม้าไม๊เนี่ยคะ o_o~ อย่ารอให้ใครมาช่วยเลยค่ะ ดีดเม็ดน้ำตาทิ้งไป แล้วลุยให้เหมือนตอนพี่ม้าเล่น untitled ดีกว่านะ สู้ๆๆ ^-^
2 มิถุนายน 2545 22:40 น. - comment id 53490
มาเดินเป็นเพื่อนค่ะพี่ม้าฯ
2 มิถุนายน 2545 22:51 น. - comment id 53493
เดินจูงม้าละกัน
3 มิถุนายน 2545 00:34 น. - comment id 53513
Today you wrote a sad poem. I hope you are not so sad as your poem. Just keep walking and you might find someone come along. Look carefully but not so picky.
3 มิถุนายน 2545 00:48 น. - comment id 53519
มาเดินเป็นเพื่อนค่ะ จะไม่รบกวน ขอเดินเงียบๆ หิวน้ำก็บอกด้วยสายตาก็ได้ค่ะ จะแวะซื้อโอเลี้ยงให้นะ...
3 มิถุนายน 2545 01:53 น. - comment id 53524
เดินทางมานานวันก็คงต้องอ่อนล้าลงบ้าง ได้พักผ่อนก็คงจะดีขึ้นนะครับ ชีวิตยังต้องฝ่าฝันไปอีกไกล ธรรมชาติยังสวยสดใส ให้กำลังใจด้วยคนครับ.
3 มิถุนายน 2545 06:10 น. - comment id 53528
ม้าเริงรื่นชื่นบานมาตลอด ใครนะมาดอดให้ม้ามาเศร้าขรึม นึกภาพไม่ออกว่าทำไงใจจึงซึม ที่ผ่านมาอารมณ์ครึ้มซ่าสบึมตลอดมา หากเศร้าขรึมซึมไปบ้าง เพราะอารมณ์ร้างทางกลอนว่า คงมิใช่ใจร้างทางชีวา อยากให้ม้ายิ้มเริงร่าทั้งชีวามีแต่สุขตลอดไป
3 มิถุนายน 2545 06:13 น. - comment id 53529
บางที... คนขี่..บ่อยๆ ก้อเหนื่อยอะจ้า.... ฮี้ๆๆๆ ก๊อปๆๆๆ แฮ่
3 มิถุนายน 2545 06:33 น. - comment id 53531
..... แม้นเธอเหนื่อยนัก หยุดพักเสียก่อน ล้มตัวลงนอน....แทบตักฉันนี่ อิอิอิ....มาร้องเพลงให้ฟัง คิดถึงจังเล้ยยยยยยยยยยย ......
3 มิถุนายน 2545 08:01 น. - comment id 53557
พักกินน้ำกินท่าก่องค่ะ(o^___^o) แถมผ้าเย็นให้ด้วยอีกผืนเนาะ
3 มิถุนายน 2545 12:26 น. - comment id 53580
ตะกี๊ว่าเดินคนเดียว นี่กลายเป็นเดินพาเหรดไปแล้วเรอะ
3 มิถุนายน 2545 16:15 น. - comment id 53621
พี่ม้าก้านกล้วยของเราเป็นอะไรไปเนี่ย?????
3 มิถุนายน 2545 17:40 น. - comment id 53636
การเดินทางคนเดียวอาจจะเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า แต่นั่นเป็นหนทางที่คน ๆ นึงได้ตัดสินใจเลือกแล้ว ถึงแม้จะเหงา ถึงแม้จะเศร้า แต่เราก็สามารถก้าวเดินผ่านทาง ๆ นั้นไปได้เรื่อย ๆ และเราก็ผ่านมันมาแล้ว อย่างน้อยทางที่เราเดินคงไม่โหดร้ายถึงขนาดไม่พบเจอสิ่งสวย ๆงาม ๆ ข้างทางหรอกค่ะ ลองมองไปรอบ ๆ ตัวเรา เมื่อเรากำลังเหงาและเศร้า เราอาจจะได้พบเห็นในสิ่งที่เรามองข้ามไปตลอดก็ได้ค่ะ อย่ารอคนที่จะมาเดินเคียงข้างเราเลยค่ะ เพราะคน ๆ นั้นเขาก็คงจะมีทางที่เขาเลือกเดินอยู่แล้วเหมือนกัน พกแค่กำลังใจเป็นเพื่อนร่วมทางดีกว่านะค่ะ คุณพ่อ แหะ ๆ พล่ามมาเยอะเลย พี่ม้า สู้ ๆ
3 มิถุนายน 2545 18:50 น. - comment id 53659
โอ้โห ยังงี้ไม่เหงาแล้วมั้งค่ะ
3 มิถุนายน 2545 23:05 น. - comment id 53696
ขอร่วมขบวนด้วยคนครับ เย เย้
4 มิถุนายน 2545 07:47 น. - comment id 53753
พักตรงนี้ดีกว่า เหนื่อยและล้ากับความสับสนวุ่นวาย อิอิ เหนื่อยก็พักก่อนจ้าาา มาเปนกำลังใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
