ชีวิตฉันไม่ได้มีไว้เพื่อใคร
burst
แสงสีเสียดแทงสองตา
เส้นสายขอบฟ้าเปลี่ยนสี
แสงทองส่องทางราตรี
ในใจเสี่ยงที่จะไป
ชีวิตสวยงามสร้างสรรค์
สลายไปพลันเมื่อสาย
สนุกสนานสำราญเพียงไร
ทรุดโทรมสลายกับสายลม
เมื่อฝากฝังทุกสิ่งกับความสุข
แสร้งว่าใจสนุกกลับขื่นขม
เสียงของใจเคยสดใสกลับตรอมตรม
จึงสั่งสมความสุขเพียงทรงจำ
ส่งชีวิตให้กับเขา...ไม่สงสาร
ทรมานกับความเศร้าเหงาและช้ำ
แสบจริงจริงทุกสิ่งที่เธอทำ
เสียไปแล้วควรจำไว้สอนใจ
อย่าเสี่ยงฝากทุกสิ่งไว้กับเขา
สอนใจเราสั่งใจเราห้ามเข้าไว้
ชีวิตเรา...อย่าไปเศร้าและเสียใจ
อย่าสลายเพราะใครคอยเสียดแทง