จากเด็กคนหนึ่ง(2)

โคลอน

แม่จ๋า...หนูอยากไปโรงเรียน
หัดอ่านหัดเขียนเหมือนอย่างใครเขา
หนูไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเรา
ต้องอยู่บ้านเหงากันเพียงสองคน
แค่สองสามวันที่หนูได้ไป
แล้วอีกเมื่อไหร่จะไปอีกหน
หนูอยากเป็นเด็กเรียนอีกสักคน
มีเพื่อนมากล้นหนูคงดีใจ
คำพูดลูกน้อยที่เฝ้าไถ่ถาม
แม่พยายามจะไม่ร้องไห้
เก็บกดอารมณ์ของความเสียใจ
ต้องโกหกไปว่าไม่มีเรียน
สงสารลูกน้อยจนแทบขาดใจ
ยืนแทบไม่ไหวเห็นลูกขีดเขียน
แต่ไม่มีโอกาสได้ไปโรงเรียน
เพราะจะไปเบียดเบียนคนอีกหลายคน				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    24 พฤษภาคม 2545 15:21 น. - comment id 51538

    เป็นเรื่องจริงของครอบครัวหนึ่งที่ลูกสาวชื่อว่าน้อง ทิพย์ อายุ 4ขวบ ติดเชื้อ HIV จากมารดามาแต่กำเนิด เมื่อไปสมัครเรียนที่โรงเรียนกลับถูกรังเกียจจากผู้ปกครองอื่นๆไม่ให้เข้าเรียนถ้ายังมาเรียนจะไม่ให้ลูกๆอีก50คนมาเรียน(เด็กในห้องน้องทิพย์มีประมาณ58คน) แม่ของน้องทิพย์จึงต้องยอมถอยออกมาเพราะสงสารเด็กที่ไม่ได้เรียนหนังสือและสงสารครูใหญ่ที่ได้พยายามช่วยอย่างสุดความสามารถแล้ว ถึงขนาดได้มีการนำหมอมาให้ความรู้และความมั่นใจกับผู้ปกครองก็ยังไม่มีใครยอมรับฟัง ทุกเช้าน้องทิพย์ก็จะถามว่า ทำไมแม่ไม่แต่งตัวให้หนูเดี๋ยวหนูจะไปโรงเรียนแล้ว แม่ต้องโกหกว่าวันนี้ ห้องน้องทิพย์หยุดลูก เพราะน้องทิพย์เห็นพี่ๆข้างบ้านไปโรงเรียนกันทุกวัน(น้องทิพย์ได้ไปลองเรียนอยู่สองสามวันเท่านั้นเองที่เด็กน้อยพอจะมีช่วงเวลาสัมผัสชีวิตในการเป็นเด็กนักเรียน) วันนี้คุณตาคุณยายและแม่ของน้องทิพย์ได้ออกมาเรียกร้องรัฐบาลให้ช่วยแก้ปัญหาและหาทางป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคตกับเด็กอีกหลายคนในประเทศไทยที่ต้องติดเชื้อเอดส์ด้วย เพราะเด็กไม่ได้มีความผิดอะไรจึงจะต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่แม้แต่เด็กยังไม่เข้าใจเลย
  • แมวยิ้ม

    24 พฤษภาคม 2545 16:19 น. - comment id 51540

    หวังว่าต่อไปคงได้ทางแก้ไขที่ดีนะค่ะ
    
  • mono

    24 พฤษภาคม 2545 21:24 น. - comment id 51576

    สลดใจ....สงสารเด็กที่ต้องมารับกรรม  โดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย
  • ข้าวปล้อง

    27 พฤษภาคม 2545 17:13 น. - comment id 51946

    เศร้าจังเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน