วันที่มีสายฝน กาดาษ ------------------ ทุกครั้งที่สายฝนโปรยปราย.. ไม่รู้ทำไมต้องรู้สึกเหงาเดียวดายขึ้นมาทุกครั้ง อาจเป็นเพราะบรรยากาศเป็นใจหรือด้วยเหตุผลอันใดกัน รู้แต่ว่าในตอนนี้ฉันคิดถึงเธอ...จนหมดหัวใจ อากาศทางโน้นเป็นยังไงบ้าง สายฝนทำให้ใจเธออ้างว้างบ้างไหม รู้หรือเปล่า..คนทางนี้คิดถึงและห่วงใย อยากไปอยู่ใกล้ๆ..สัมผัสอุ่นไอ ข้างกายของเธอ แต่ก็คงทำได้เพียงแค่คิด เพราะฟ้าลิขิต..ให้ฉันห่างไกลเธอเสมอ แต่เธอรู้ไหม..ในความห่างไกล..หัวใจฉันอยู่ใกล้เธอ นับจากวันที่เราพบเจอ...จนถึงวันที่เธอจากไกล ฉันยังคงเฝ้ามองสายฝน ถึงมันจะทำให้คิดถึงคนหนึ่งคน..จนใจหาย แต่ในความคิดถึง..ก็มีความลึกซึ้งปะปนอยู่มากมาย แค่นี้ก็ทำให้คนเหงาเดียวดาย..ยิ้มออกมาได้แม้อยู่คนเดียว วันที่มีสายฝน ตฤณ ------------------ ทุกครั้งที่สายฝนโปรยปราย... คิดถึงคนของความหมายในความเหงา อยากให้คนของหัวใจคิดถึงเรา สัมผัสไออุ่นรักเก่า เก่า เคียงข้างใจ อยากให้คนดีได้มาเห็น แสงแดด อบอุ่น สายลมเย็น พัดไหว ทุกค่ำคืนฝนฟ้ากระหน่ำอยู่ร่ำไป แสนห่วงใยคนไกล อยากใกล้กัน อย่าคิดมาก คิดไปไกล นะคนดี เพราะเหตุผล หน้าที่การงานที่มี เป็นความฝัน ต้องมีวันนั้น ที่เรา 2 ได้พบกัน พร้อมรอยยิ้มพิมรำพันติดตรึงใจ ถึงจะห่างก็ห่างแต่ระยะทาง แต่หัวใจใช่ห่างเหินกันไม่ แม้ตัวห่างใจไม่ห่างนะจำไว้ เข้มแข็งให้จงได้ สัญญาว่าจะเข้าใจ นะคนดี
20 พฤษภาคม 2545 16:31 น. - comment id 50712
แบบว่าลงกลอนผิดน่ะ ไม่ได้ ล๊อกอิน ไม่ได้ใส่ชื่อผู้แต่ง แหะ ๆแต่บีต่อกลอนกะนุชนะ
21 พฤษภาคม 2545 05:29 น. - comment id 50815
ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ เหมือนเพลงเรยนะ อ่านแย้วคิดถุงซะแย้วจิ แห่ะ ^-^
21 พฤษภาคม 2545 09:49 น. - comment id 50837
จ้าๆๆๆ บีๆ เค้าเข้มแข็งอยู่แย้วอ่ะ..มะต้องห่วง บีต่อกลอนเก่งนะ.....