เป่าขลุ่ยลุยทุ่งมุ่งสู่นา กรุ่นไอดินกลิ่นหญ้าแห่งท้องไร่ พาไอ้ทุยเดินดุ่ยลุยต่อไป แล้วทิ้งตัวเอนกายข้างกองฟาง นอนผิวปากข้างดงกอไม้ใหญ่ ใต้ร่มไทร..มีควายนอนข้างข้าง แหงนหน้ามองฟ้าใหญ่...เมฆจางจาง นอนไขว่ห้างร้องเพลงลูกทุ่งครวญ สบายหนอสบายใจใครจะเท่า เสียงกระเส่าลูกคอล้อลมหวน จิ้งหรีดร้องคล้องเสียงนกเชิญชวน นึกถึงน้องหน้านวลชวนสุขใจ ผมมันคนบ้านนอกอย่าบอกเขา แค่แฝงตัวมาเข้าสู่เมืองใหญ่ อยู่บางกอกมีแต่หลอกให้ช้ำใจ นึกถึงบ้านเมื่อไหร่...น้ำออกตา อยากกลับบ้านก็กลับไปไม่ได้ เพราะภาระยังมากมายอยู่ตรงหน้า ได้แค่นึกก็เป็นสุขทุกเวลา หวังแค่เพียงภายหน้า...อยู่สบาย จะกลับไปซื้อที่นาให้พ่อแม่ ที่เจ็บไข้จะดูแลให้โรคหาย ที่ลำบากจะเป็นสุขทุกข์ก็คลาย หวังถึงวันลูกได้ไปแทนคุณ ชีวิตคนบ้านนอกเข้ากรุงครับ ผมก็ไม่ได้กลับบ้านสองเดือนแล้ว คิดถึงพ่อคิดถึงแม่จับใจนะ หลายๆคนคงเป็นอย่างผม
burst 14 พ.ค. 2545 11:04 น. - ID 15066 
811
2
0
15 พฤษภาคม 2545 00:52 น. - comment id 49637
แล้วท่านจะรู้ไหมเนี่ย --
17 พฤษภาคม 2545 14:56 น. - comment id 50311
รู้ไม๊..มีใครคนนึง..ยืนอยู่หลัง..เธอ เมื่อครั้งที่เธอ..ยังเด็ก..ยังเล็กอยู่ เธอคืบคลาน..ก้าวเดิน..หกล้ม..คอยเฝ้าดู อุ้มชู..เมื่อเธอมีน้ำตา ............................................................. คิดถึงแม่.......เศร้าอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
