อาลัย.. อังคาร ปรมาจารย์กวี ศิษย์ศิลป พีระศรี สุนทรียะศิลป์ ศิลปินแห่งชาติ ผู้เปรื่องปราชญ์ไทยถิ่น วรรณศิลป์ ทัศนศิลป์ จิตรกรกวี ควงปากกาพู่กัน สร้างสรรค์งานมากมี ฉีกแนวสู่เสรี สู่วิถีปณิธาน รูปแบบแนวคิด สอดใส่จิตวิญญาณ อิสระเบิกบาน ผลงานตระการไทย ยอดกวีนิพนธ์ ยอดคนศิลป์ร่วมสมัย หนึ่งกวีซีไร้ท์ หนึ่งหัวใจใฝ่ธรรมา ปณิธานกวี.. ที่ประเสริฐเลิศค่า ข้ามภพสยบมรรคา ข้ามฟ้าท้ายุคใหม่ อาลัยท่านอังคาร สู่สถานพิมานไสว ปลดเยื่ออย่าเหลือใย หลับสบายอาลัยลา.. ข้าน้อยฯ ..ศรีสมภพ ขอน้อมนบและวันทา คารวะ ณ เพลา ...ด้วยศรัทธาปรมาจารย์ ............................................................................................................. ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง สุดท้ายกายวิภาคจะจากวาง ไว้ระหว่างหล้าและฟ้าต่อกัน เรามิใช่เจ้าของฟ้าอวกาศ โลกธาตุทั่วสิ้นทุกสรวงสวรรค์ มนุษย์มิเคยนฤมิตตะวันจันทร์ แม่แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลี แย่งแผ่นดินอำมหิตคิดแต่ฆ่า เพราะกิเลสบ้าหฤโหดสิงซากผี ลืมป่าช้าคุณธรรมความดี เสียศรีสวัสดิ์ค่าแท้วิญญาณ สภาวะสรรพสิ่งทุกส่วนโลกนี้ ควรที่สำนึกค่าทิพย์วิเศษวิศาล อนุรักษ์ดินน้ำฟ้าไว้ตลอดกาล เพื่อเหนือทิพยสถานวิมานแก้วไกวัล ทุ่งนาป่าชัฏช้าอรัญญิกาลัย เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์ เนื้อเบื้อเสือช้างลิงค่างนั้น มดแมลงนานพันธุ์ทั้งจักรวาล เสมอเสมือนเพื่อนสนิทมิตรสหาย เกิดร่วมสายเชี่ยววัฏฏะสังสาร ชีพหาค่าบ่มิได้นับกาลนาน หวานเสน่ห์ฟ้าหล้าดาราลัย ถึงใครเหาะเหินวิมุติสุดฝั่งฟ้า เดือนดาริกาเป็นมรคายิ่งใหญ่ แต่เราขอรักโลกนี้เสมอไป มอบใจแด่ปฐพีทุกชีวีวาย จะไม่ไปแม้แต่พระนิรพาน จะวนว่ายวัฏฏะสังสารหลากหลาย แปลค่าแท้ดาราจักรมากมาย ไว้เป็นบทกวีแด่จักรวาล เพื่อลบทุกข์โศก ณ โลกมนุษย์ ที่สุดสู่ยุคสุขเกษมศานต์ วานนั้นฉันจะป่นปนดินดาน เป็นฟอสซิลทรมานอยู่จ้องมอง สิ้นเสน่ห์วรรณศิลป์ชีวิตเสนอ ละเมอหาค่าทิพย์ไหนสนอง อเนจอนาถชีวีทุกธุลีละออง สยดสยองแก่ถ่านเถ้าเศร้าโศกนัก แล้งโลกกวีที่หล้าวูบฟ้าไหว จะไปรจนารุ้งมณีเกียรติศักดิ์ อำลาอาลัยมนุษย์ชาติน่ารัก จักมุ่งนฤมิตจิตรจักรวาล ให้ซึ้งซาบกาพย์กลอนโคลงฉันท์ ไปทุกชั้นอินทรพรหมพิมานสถาน สร้างสรรค์กุศลศิลป์ไว้อนันตกาล นานช้าอมตะอกาลิโก ปณิธานกวี - อังคาร กัลยาณพงศ์ http://www.youtube.com/watch?v=ts7CAzw2pAc
ศรีสมภพ 25 ส.ค. 2555 11:56 น. - ID 145454 
5015
7
0
25 สิงหาคม 2555 14:18 น. - comment id 1242841
กวีสีเหลือง เคยเอ่ยปากสาปแช่งคนอื่น ภพหน้าเป็นเช่นไร หนอ แก่แล้วจิตยังไม่สงบ
25 สิงหาคม 2555 12:19 น. - comment id 1242861
ขอยืนก้มหน้า หลับตานิ่ง ณ.ที่นี่ด้วยครับ
25 สิงหาคม 2555 13:26 น. - comment id 1242863
ขอระลึกถึงด้วยคน บรมครูของไทย
25 สิงหาคม 2555 15:15 น. - comment id 1243361
....
25 สิงหาคม 2555 16:15 น. - comment id 1243368
25 สิงหาคม 2555 18:00 น. - comment id 1243375
25 สิงหาคม 2555 21:28 น. - comment id 1243392
25 สิงหาคม 2555 21:57 น. - comment id 1243397
ร่วมไว้อาลัยค่ะ
25 สิงหาคม 2555 23:22 น. - comment id 1243415
อาลัยอาจารย์สืบสานแนวไทย ผลงานยิ่งใหญ่ซีไรท์ประกัน ลาลับจากโลกเศร้าโศกจาบัลย์ ระลึกคุณท่านอังคารกัลยาณพงศ์ มาร่วมไว้อาลัยด้วย
26 สิงหาคม 2555 13:34 น. - comment id 1243416
แก้วประเสริฐ.
26 สิงหาคม 2555 00:20 น. - comment id 1243419
๑. ฉันเอาฟ้าห่มให้ หายหนาว ดึกดื่นกินแสงดาว ต่างข้าว น้ำค้างพร่างกลางหาว หาดื่ม ไหลหลั่งกวีไว้เช้า ชั่วฟ้าดินสมัย ๚ ๒. พลีใจเป็นป่าช้า อาถรรพณ์ ขวัญลิ่วไปเมืองฝัน ฟากฟ้า เสาะทิพย์ที่สวรรค์ มาโลก โลมแผ่นทรายเส้นหญ้า เพื่อหล้าเกษมศานต์ ๚ ๓. นิพนธ์กวีไว้เพื่อกู้ วิญญาณ กลางคลื่นกระแสกาล เชี่ยวกล้า ชีวีนี่มินาน เปลืองเปล่า ใจเปล่งแววทิพย์ท้า ตราบฟ้าดินสลาย ๚ ๔. จิตกาธารกรุ่นไหม้ โฉมไป ก็ดี กาพย์ร่ำหอมแรงใจ ไป่แล้ว จุติที่ภพไหน ภพนั่น ขวัญท่วมทิพย์รุ้งแก้ว ร่วงน้ำมณีสมัย ๚ ๕. ลายสือไหววิเวกให้ หฤหรรษ์ ฝนห่าแก้วจากสวรรค์ ดับร้อน ใจปลิวลิ่วไปฝัน โลกอื่น หอมภพนี้สะท้อน ภพหน้ามาหอม ๚ ๖. ข้ายอมสละทอดทิ้ง ชีวิต หวังสิ่งสินนฤมิต ใหม่แพร้ว วิชากวีจุ่งศักดิ์สิทธฺ์ สูงสุด ขลังดั่งบุหงาป่าแก้ว ร่วงฟ้ามาหอม ๚ อังคาร กัลยาณพงศ์ บางส่วนจากหนังสือ100 นักประพันธ์ไทย ............................................................ ขอบคุณเพื่อนๆ ในเส้นทางวรรณศิลป์ ร่วมยลยิน สิ้นท่านอังคาร กัลยาณพงศ์..
26 สิงหาคม 2555 00:46 น. - comment id 1243421
หน้าส่วนตัว
สิ้นเสียง จิตรกรกวี อังคาร กัลยาณพงศ์
"ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ
อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์
ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฎ
ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ
เพียงกินนอนสืบพันธ์นั้นฤๅ
ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศ (ล้ำ)
หยามยโสกักขะอธรรม
เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์
ภพหน้าอย่ามีรูปมนุษย์
จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน
หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน
ทรมาณทุกข์ร้อนร้ายนิรันดร์เอย"
ไม่ได้ยินอีกแล้ว เสียงอันอหังการ์ ของ จิตกรกวีรุ่นใหญ่นาม อังคาร กัลยาณพงศ์
เขาผู้มักเปล่งชื่อ และนามสกุลของตัวเอง ให้เราได้ยินอย่างชัดถ้อยชัดคำทุกครั้งที่ร่ายกวีจบบท และเขา ผู้มักบอกใครต่อใครว่า ชีวิตนี้ขอเป็นกวีไปจนตาย
เพราะเมื่อเช้ามืดของของวันนี้(25 สิงหาคม พ.ศ.2555) เวลา ประมาณ 00.35 น. ท่านอังคาร (ที่คนจำนวนมากเรียกติดปาก) ในวัย 86 ปี ได้อำลาจากโลกนี้ไปแล้ว ด้วยโรคชรา
หลังมีข่าวแพร่กระจายไปให้คนในโลกโซเชียลเน็ตเวิร์คได้รับรู้ก่อนหน้านั้นไม่นานว่า ท่านอังคารป่วยหนัก ขณะนี้อยู่ที่โรงพยาบาลสมิติเวชพระราม 9 ซึ่งไม่ไกลจากสถานที่พำนักอาศัยของเขาที่ก็ตั้งอยู่ในย่านพระราม 9
แต่ใครเลยจะฉุกใจคิดว่า วาระสุดท้ายของจิตรกรกวีผู้นี้ได้เดินทางมาถึงแล้ว
ดังนั้น วันซึ่งเป็นวันสิ้นเสียงของเขา กลับเป็นวันที่เสียงสะอื้นไห้ของใครหลายคนได้เริ่มต้นดังขึ้น
พร้อมบอกเลื่อนภารกิจอื่นๆ ออกไป เพื่อเตรียมตัวไปร่วม พิธีอาบน้ำศพ ของเขา ที่จะมีขึ้นในเย็นวันนี้ (เวลา 14.00 -17.00) ณ วัดตรีทศเทพ ศาลา 2 และการสวดพระอภิธรรมศพที่จะมีต่อเนื่องกันไปเป็นเวลา 7 วัน
26 สิงหาคม 2555 08:51 น. - comment id 1243430
28 สิงหาคม 2555 09:49 น. - comment id 1243459
26 สิงหาคม 2555 18:27 น. - comment id 1243492
26 สิงหาคม 2555 21:04 น. - comment id 1243500
อังคาร... ผ่านภพจบกรรม ยางใยยังย้ำยังอยู่ คงรอยค่าล้ำคำครู เชิดชูชนไทยใจงาม ........
27 สิงหาคม 2555 06:54 น. - comment id 1243526
ขอร่วมไว้อาลัยด้วยครับ
27 สิงหาคม 2555 13:18 น. - comment id 1243599
27 สิงหาคม 2555 21:45 น. - comment id 1243640
ขอร่วมไว้อาลัยด้วยใจรักในบทกวี
29 สิงหาคม 2555 08:04 น. - comment id 1243720
ขอบคุณทุกๆท่านที่ร่วมกันไว้อาลัย ยอดกวีผู้ยิ่งใหญ่ในการนี้ คุณูปการท่านทำไว้ให้มากมี ณ ตรงนี้ ร่วมวันทา..คารวาลัย ขอบคุณทุกความคิดเห็น..ประเด็นนี้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
