จากใจแม่นางถึงลูกรัก

อนงค์...นาง

แม่อุ้มท้องเก้าเดือนเหมือนความฝัน
ทุกคืนวันห่วงใยหาใดเหมือน
ยามลุกนั่งนอนกินลูกดิ้นเตือน
รอวันเยือนพบหน้ามาชื่นชม
สมใจคอยมาเกิดประเสริฐศรี
เลี้ยงลูกพลีกายใจไม่ขื่นขม
ลูกเจ็บป่วยเฝ้าไข้ให้ห่วงตรม
มีน้ำนมจากทรวงป้อนดวงใจ
วัยศึกษาเล่าเรียนพากเพียรส่ง
ไปตามตรงเวลาพาแจ่มใส
การบ้านสอนดูเจ้าให้เข้าใจ
กิจกรรมใดเหมาะควรชีิ้ชวนนำ
กำลังใจติดตามยามท้อแท้
ปัญหาแก้ไขให้ไม่ตกต่ำ
ศีลธรรมสอนบาปบุญหนุนผลกรรม
ความดีทำให้เห็นเป็นบทเรียน
เพียรงานสร้างฐานะละความชั่ว
ไม่เมามัวอบายมุขปลุกใจเปลี่ยน
ซื่อสัตย์ประหยัดไว้ไม่เบียดเบียน
ดั่งแสงเทียนส่องทางไม่ห่างธรรม
นำอักษรามาเรียงเคียงใจลูก
สายใยผูกพันตามแม่งามขำ
กลั่นจากใจเมตตามาทุกคำ
เป็นลำนำบทกลอนสอนชีวา
จากใจแม่นางถึงน้องพิมและน้องฝน ลูกสาวที่เป็นแก้วตาดวงใจ
ตื้นตันใจและภูมิใจที่ลูกเป็นเด็กดี มีวินัย ตั้งใจศึกษาหาความรู้
แม่ไม่ต้องการอะไรตอบแทนมากไปกว่า การที่ลูกๆได้ทำแต่กรรมดี
มีศีลธรรม มีสติรู้ผิดชอบชั่วดี กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ รู้บาปบุญคุณโทษ
ทำประโยชน์ให้สังคมตามกำลัง ตามความสามารถ