ทารกน้อย.. ด้อยเดียงสากว่าจะเติบ ยังกำเริบเสิบสานอยากขานขับ ลำพังเพียงเสียงอุแว้เหลือแลรับ ไม่ได้ศัพท์ ไม่ได้เสียงสำเนียงเสนาะ ถวิลหวังตั้งใจกระไรหนา ด้อยภาษาไร้คารมที่บ่มเพาะ เศษธุลีขี้เล็บท่านนั้นคงเหมาะ คงแค่เกาะตะกายฝันตะบันตะแบง รำลึกคุณ.. สุนทรภู่ ครูกวี สองร้อยกว่าปี มีที่เกิดกำเนิดแห่ง รัตนโกสินทร์ถิ่นต้น คนเมืองแกลง ครองตำแหน่งขุนนักกลอน สุนทรโวหาร อัจฉริยะกวีเอกอเนกค่า.. ร้อยอักษรามาบังคับแล้วขับขาน กล่อมโลกสวยด้วยปัญญามาช้านาน กาพย์กลอนท่าน สนั่นเสนาะเพราะพริ้งพราย ศิลป์สร้างศาสตร์ ปราชญ์สุดเปรื่องเรืองจรัส ร้อยเรียงรัดจัดแจงแต่งฝากไว้ ชนรุ่นหลัง ยังเทิดคุณหนุนสืบไป เป็นมรดกตกทอดไว้ ..ไปนิรันดร์ คาราวะ ณ ยามนี้ .. ศรีสมภพ ขอน้อมนบกวีครู ..สุนทรภู่ท่าน ตัวข้าน้อยร้อยอักษรามาขับขาน หมายแค่ขอจะต่อสาน ...ตำนานกวี ขอร่วมรำลึก วันสุนทรภู่ ..บรมครูกวีไทย ๒๖ มิ.ย.๒๕๕๕
ศรีสมภพ 26 มิ.ย. 2555 07:29 น. - ID 144844 
2137
2
0
28 มิถุนายน 2555 14:06 น. - comment id 1236627
ขอบคุณ ท่านอนงค์นาง ช่วยสร้างสรรค์อักษราภาษาไทย
26 มิถุนายน 2555 09:03 น. - comment id 1236811
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html ร้อยบุปผา บรรจงใจร้อยมาลัยกลอนอย่างอ่อนหวาน ศรัทธาธารแทนด้ายรักอักษรขวัญ คารวะบรมครูกวีศรีชาติดั่งตะวัน คุณอนันต์ต่อฝันไทยใจทุกดวง.. ดั่งสร้อยเพชรนามบทกลอนงามอ่อนไหว ดั่งสร้อยใจมิ่งมงคลงามใหญ่หลวง ดั่งสร้อยรักภักดิ์ภาษางามเรียงรวง ดั่งดาวดวงจรัสแสงจากแรงใจ.. พลีดอกไม้ฟ้าบูชากวีแก้ว งามเพริศแพร้วพิลาสล้ำคำไหนไหน สุภาษิตสอนหญิงมิ่งกมลงามดวงใจ อันหวานใดไม่เทียบเท่าเจ้าจอมภักดิ์ พุดเพียงหิ่งห้อยน้อยแสงแฝงเรือนไม้ ใช่ดาวพรายฉายแสงหรูอยู่ด้วยรัก เป็นนักฝันรักคำงามตามพ้อภักดิ์ ดวงใจรักหอมละมุนกรุ่นกลิ่นไพร เป็นนักกลอนอ่อนไหวใจอ่อนหวาน กลอนชาวบ้านสาวชาวนาพิสุทธิ์ใส กลอนธรรมดากลอนตลาดหญิงชาวไพร ฝากหอมใจฝากหอมงามตามเห่กล่อม. จุดเทียนทองส่องบูชานาทีนี้ กราบบรมกวีแก้วกลางใจพร่างพรมหอม หวังกมลพุดคนดีที่ตรมตรอม ปลูกพะยอมงามกลางใจ..ไทยทุกดวง.. กวีแก้ว รจนาโดย*อนาคตว่าที่นายแพทย์*หมึกมรกต* ประกายเกล็ดเพชรรัตน์จำรัสเลิศ งามชูเชิดโชติชื่อบรรลือสยาม ศักดิ์ไทยเพิ่มเสริมยศปรากฏตาม เหมือนสูรย์ยามเยือนส่องอัมพร เริงระบำรำเต้นเล่นทีท่า เป็นลีลาเอกลักษณ์เอกอักษร เหมือนเกิดแก้วแพ้วพร่างกลางนคร เสริมสุนทรวรรณกรรมให้กำจาย เมื่อกล่าวเกริ่นกาพย์กลอนสุนทรถ้อย เป็นรุ้งร้อยรอยงานประมาณหมาย คำแปดคำเรียงคำจำเรียงราย งามเฉิดฉายยงอยู่คู่ขวัญกัลป์ หวนสะท้อนให้สะท้านธารความคิด ปลุกชีวิตด้วยคุณค่าภาษาสวรรค์ คำกวีไหววิเวกเศกวงวรรณ เพื่อรังสรรค์วรรณศิลป์ถิ่นแหลมทอง ทุกคำคมคมคำยังย้ำผ่าน ทุกผลงานบทกวีไม่มีสอง นามท่านภู่พริ้งสะพรั่งยังเรืองรอง ยังคงครองความวิจิตรนิจนิรันดร์ ................. กับจันทร์เสี้ยวดวงเศร้า นะนาทีนี้ พุดจะออกไปจุดเทียนทอง ให้ส่องสว่างกระจ่างใจ พร่างไสวหวาม ใต้แก้วต้นงาม ที่กำลังพร่างดวงดอกนวลพราวหอมๆนะคะ เป็นดั่งพลีคารวะด้วยศรัทธารัก ในบรมกวีแก้วของเราค่ะ ด้วยคารวะด้วยสำนึกในความเป็นไทย ด้วยใจแสนรักสร้อยอักษราภาษาไทยค่ะ มาสิคะ มารวมดวงใจภักดิ์พลีพร้อมกันนะคะ ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยเรือนใจ เรือนสามัคคี.มานาน..วัน และจะเป็นดั่งนิรันดร์รักนิรันดร์ขวัญ..ฝัน นิรันดร์จำ..ฝังใจจำค่ะชั่วนิจนิรันดรเลยค่ะ ด้วยรักล้นใจ.. ในทุกอณูหอมงามแห่งความทรงจำแสนดี และนะนาทีนี้ มองจากกระจกบานกว้างตรงหน้าพุด.. แสงเทียนทองกำลังพร่างพราย สายแสงงาม... วะวูบไหววะวับวาวเคล้าดวงดงดอกแก้วนวลนวลพราวค่ะ และ ในท่ามกลางดวงดงดอกไม้ไทยหอมๆ รายรอบบ้านที่ราวกำลังค่อยค่อยคลี่กลีบ บานหวานน้อมคารวะ..กวีแก้ว.. แห่งดวงใจไทยทุกดวง.. *ท่านบรมครูสุนทรภู่ครูกวีแก้วแห่งเราค่ะ* ................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html ร้อยบุปผา ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์ ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์ มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์ ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนักประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
26 มิถุนายน 2555 10:25 น. - comment id 1236817
26 มิถุนายน 2555 12:03 น. - comment id 1236830
หน้าส่วนตัว
ร้อยบุปผามาลัย.. ไหว้แด่ท่าน
ผู้สร้างสรรค์กานท์กวีศรีอักษร
ล้ำหลากรสบทร่ายหลายกาพย์กลอน
ก้องสะท้อนจนสะท้านนับนานเนา
เช็กสเปียร์.. ยังน้อยไปความใหญ่ยิ่ง
ด้วยเพราะพริ้งภาษาชัดฉลาดเฉลา
ยังปราชญ์เปรื่องประเทืองใจหาใดเท่า
เฉกเช่นดาวสกาวฟ้า.. ทุกราตรี
ขอบคุณ.. พุด พัดชา
น้ำตาลหวาน
และอนงค์นาง
ที่ร่วมรำลึกคุณแห่งบรมครูกวีไทย.....
26 มิถุนายน 2555 12:48 น. - comment id 1236840
ร้อยมาลัย..มอบร้อยกรอง วลี มิกี่ถ้อย หากเรียงร้อย ค่อยผจง เเต่งเติม เสริมบรรยง สมประสงค์ คงโสภี ภาษาไทย คำไพเราะ โวหารเพราะ เหมาะกวี ยามหวาน ปานดนตรี ทุกพจี มีค่าควร กาพย์,กลอน ซุกซ่อนฝัน อีกโคลง,ฉันท์ อันเย้ายวน พลิกแพลง แฝงรัญจวน ศัพท์,สำนวน ล้วนจับใจ บรรพชน ค้นบัญญัติ ผูกสัมผัส ชัดนอก,ใน เอกลักษณ์ ศักดิ์ศรีไทย ภาคภูมิได้ ไม่อายคน รู้จัก รักหวงแหน มอบแบบแผน แก่นนิพนธ์ บรรลุ อนุชน ย่อมเกิดผล ดลฤทัย เลิกพร่ำ คำต่างชาติ เราใช่ทาส ขาดวินัย หลงเขา เท่าปราชัย จงวิจัย นึกไตร่ตรอง อนุรักษ์ หลักภาษา อักขรา อย่าให้หมอง คงไว้ ให้เรืองรอง บทร้อยกรอง ของดีไทย
26 มิถุนายน 2555 09:31 น. - comment id 1236841
สำหรับพิม...เศษธุลียังมากไปด้วยซ้ำขอสืบสานเล็กๆด้วยใจค่ะ
26 มิถุนายน 2555 13:33 น. - comment id 1236851
ท่านเป็นบรมครูผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ ค่ะ
26 มิถุนายน 2555 18:16 น. - comment id 1236895
27 มิถุนายน 2555 00:45 น. - comment id 1236939
ร้อยมาลัยร่ายบทกำหนดมั่น เพื่อกำนัลท่านขุนสุนทรภู่ อัจฉริยะแห่งตำนานทั่วกันรู้ จึงเชิดชู ยูเนสโก้..โชว์รางวัล นับเป็นบุญหนุนให้ได้เป็นศิษย์ ตามแนวคิดท่านฝากไว้ได้สร้างสรรค์ สุนทรภู่ครูกวี ..ผู้มีธรรม์ ยิ่งผ่านวัน ยิ่งโดดเด่น.. เป็นตำนาน ชั่วลูกหลาน ขับกานท์กลอน..สะท้อนความ !
27 มิถุนายน 2555 00:56 น. - comment id 1236941
ขอบคุณท่าน ...สุนทรวิทย์
...ท่านกุ้งหนามแดง
และท่าน DIN
และหลากหลายท่านที่มาเยือน..
27 มิถุนายน 2555 01:22 น. - comment id 1236943
แก้วประเสริฐ.
27 มิถุนายน 2555 07:56 น. - comment id 1236947
เดินตามครู อย่างรู้คุณย่อมหนุนให้ ทรงตัวได้ไปด้วยแรงแห่งตนนั่น หากลบหลู่ดูแคลนครู รู้ไม่ทัน ได้แค่ฝัน นักปั่นกลอน..ใช่กวี ทะนงตนบนความเขลาที่เง่างั่ง หลงตนดังเช่นปราชญ์ประกาศชี้ นอกดูใหญ่ ในกลวงโปร่งคงไม่ดี เศษธุลีกวีท่าน.. นั่นเพราะเจียม ขอบคุณ.. ครูแก้วประเสริฐผู้รักศิษย์ และปรารถนาดีต่อศิษย์ตลอดมา..
27 มิถุนายน 2555 10:19 น. - comment id 1236964
สุภาษิตสอนหญิงนั้นยิ่งใหญ่ ด้วยดวงใจเคารพนบนอบขวัญ สุนทรภู่ครูกลอนสอนลาวัลย์ กุลสตรีอันงดงามตามตำรา อานิสงส์่ความดีที่ครูสร้าง ฉันทลักษณ์วางกำหนดกฏภาษา สัมผัสนอกและในลื่นไหลนา เสียงวรรณยุกต์มากำกับรับส่งกัน วันทาด้วยดวงใจมอบให้ครู สุนทรภู่จงสู่สรวงสวรรค์ งานของครูคงอยู่คู่นิรันดร์ ช่วยสร้างสรรค์อักษราภาษาไทย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
