หนุ่มเคมี....ห้องแล็บแอบมองเหม่อ ทุกวันเจอนงคราญผ่านหน้าห้อง มือถือสารเคมีที่ทดลอง ได้แต่มองผิวเผินเธอเดินผ่าน หนุ่มเคมี-สาวชีวะพบปะบ่อย แล็บต้องคอยพึ่งพาค้นหาสาร ห้องติดกันชั้นสองต้องช่วยงาน ร่วมประสานประสิทธิ์ผลิตภัณฑ์ โรงงานใหญ่งานหนักพักผ่อนน้อย เห็นเนื้อกลอยผายผอมยอมโศกศัลย์ ถือตะกร้าเข้าไลน์ไม่เว้นวัน สู้บากบั่นทำงานนับนานปี พบกันยิ้มยามผ่านสราญจิต เสมือนมิตรรู้ใจในวิถี ตะกร้าคนละใบผูกไมตรี กำลังใจนั้นมีในแววตา วันหนึ่งเธอเข้าแล็บแอบกระซิบ ให้ช่วยหยิบถือของต้องมาหา ไร้คนช่วยด้วยหญิงจึงพึ่งพา หนุ่มอาสาช่วยไปไม่รีรอ เมื่อเคียงใกล้ได้ชิดสนิทสนม เธองามสมเพรียบพร้อมย่อมทดท้อ สำรวจตัวมอมแมมแถมมอซอ รูปไม่หล่อยากแค้นแสนระอา ข่าวตอกย้ำแฟนเธอเป็นวิศวะ รูปสุดจะหล่อเหลาเงินเนาหนา จำต้องถอยออกห่างอย่างระอา ด้วยน้อยหน้าเงินน้อยต่ำต้อยเรา กระจกใหญ่บานนั้นทุกวันนี้ ยังคงมีนางฟ้าใบหน้าเฉลา เดินผ่านไปทุกคราสง่าเงา แต่ว่างเปล่าคนมอง....ต้องทำใจ...
25 มิถุนายน 2555 17:58 น. - comment id 1230714
เพราะครับคุณ สวัสดีครับ
24 มิถุนายน 2555 11:22 น. - comment id 1236576
อ่านจนจบบทกลอนของพ่อหนุ่มน้อย นึกว่าจะเป็น happy ending ...bio chem อิอิ ลูกผสมส่งเรียนสาขานี้ต่อซะแล้ว...ไม่เป็นไรนะ Chem ถ้าเก่งๆแบบChem ขั้นเทพ เงินเดือนมากกว่า Engineer ก็มี
26 มิถุนายน 2555 18:45 น. - comment id 1236898
หนุ่มน้อยเราเขาเป็นหนุ่มชีวะ ได้พบปะสาวชีวะแต่ปีหนึ่ง ครั้นปีสองต้องจากไกลให้คะนึง สาวปีหนึ่งซิ่วไปพยาบาลทหารบก ก่อนจากไกลให้คำมั่นสัญญารัก จะแน่นหนักไม่เลิ่กสั่กไม่หักอก อนิจจาเพียงผ่านเดือนที่เพ้อพก พยาบาลทหารบกก็บอกลา........... น่าสงสารหนุ่มน้อยชีวะของเรา........ ปั๊บปี้เลิฟเน๊อะ..........
27 มิถุนายน 2555 18:40 น. - comment id 1237004
เอามั่ง .....ส่วนหนุ่มน้อยที่บ้านเรียนเคมี รักนารีร่วมห้องตอน ม.4 คบกันมาเนินนานห้าหกปี สาวยังมีใจผูกพันกันเรื่อยมา .....สาวเจ้าเรียนพยาบาลมหิดล เธอเป็นคนรักเดียวไม่แสวงหา มั่นในรักหนุ่มเคมีเจ้าเพื่อนยา จบเมื่อไรเตรียมมาสู่ขอกัน...อิอิ แฮ่ๆ...ลูกเชิงเขาเป็นหนุ่มเคมีอ่ะ..เคมีบางมด รักสาวพยาบาลมหิดล(ศิริราช)
25 มิถุนายน 2555 02:38 น. - comment id 1237033
ไหงมันไม่จบแบบมีความสุขล่ะคร้าบบคุณคีตากะ ผมแอบลุ้น
1 กรกฎาคม 2555 19:03 น. - comment id 1237194