บทบันทึก..ความคิดถึง

Jeminine


ใต้ต้นไม้ใหญ่...
หลับตา..ปล่อยใจ..สู่ฟ้า
ความทรงจำ..ผ่านเข้ามา
กลั้นน้ำตา...เดียวดาย
เขียนเอาไว้..ว่า..คิดถึง..
คำคำหนึ่ง..ที่พอนึกได้
ตัวหนังสือลางลาง..บนผืนทราย
คือที่สุดของความในใจ..ตอนนี้
ในมุมเงียบสงบ..
ทำอย่างไรจะได้พบเธอ..ที่นี่
ขาดเธอ..เหงาทุกนาที
จะปลดปล่อยน้ำตาที่มี..ในอ้อมกอดใคร				
comments powered by Disqus
  • mono

    23 เมษายน 2545 02:51 น. - comment id 47082

    เพราะและลึกซึ้งในความรู้สึก....ชอบจัง @^_^@
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    23 เมษายน 2545 03:17 น. - comment id 47089

    อ่านแล้วได้ความรุสึกเลยละ
    คิดถึงเจทท์ทุกวันจ้า...........
  • ละอองน้ำ

    23 เมษายน 2545 09:51 น. - comment id 47111

    ซึ้งมากเลย...
  • Tawan

    23 เมษายน 2545 13:49 น. - comment id 47141

    ชอบมากเช่นกันค่ะ เห็นภาพตามไปกับบทกลอนเลยละ
  • พิมพ์ชล

    23 เมษายน 2545 14:38 น. - comment id 47148

    ซาบซึ้ง...
  • cool hearted

    23 เมษายน 2545 16:09 น. - comment id 47155

    อยากร้องไห้
  • ตฤณ

    23 เมษายน 2545 17:07 น. - comment id 47166

    อ่านะ มีแต่คนซาบซึ้งจนร้องไห้ แล้วนู๋จะเอาซึ้งที่ไหนไปนึ่งข้าวอ่ะคะ
  • อามามิยะ

    23 เมษายน 2545 19:06 น. - comment id 47177

    เหงาไปกันใหญ่เลยเรา
  • ข้าวปล้อง

    23 เมษายน 2545 23:45 น. - comment id 47225

    มาม๊ะ มาสู่อ้อมกอดเรานี่ม๊ะ {.  .*}~
  • หว่ออ้ายหนี่

    25 เมษายน 2545 01:47 น. - comment id 47427

    จริงครับเวลาที่อยู่ที่เงียบเงียบคนเดียวทีไรอดคิดถึงคนที่เรารักไม่ได้ทุกที

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน