ถึงวันพ่อลูกหนอมาสำนึก มารู้สึกถึงคุณที่พ่อสร้าง ชีวิตหนึ่งให้ดำเนินไปตามทาง ด้วยใจหวังอยากเห็นลูกเป็นคนดี ในปีหนึ่งพ่อนี้คิดถึงเจ้า ทุกค่ำเช้าเฝ้ามองบาทวิถี เมื่อไหร่หนอลูกจะมาเยี่ยมสักที ต้องรอจนวันพ่อนี้จึงได้มา ความผูกพันธ์ฉันพ่อลูกนั้นแสนลึก มันตกผลึกผูกพันธ์ด้วยตัณหา เมื่อไหร่หนอดวงไฟแห่งปัญญา จะให้เห็นสัจจาแห่งความจริง แล้วเมื่อนั้นเราท่านคงได้พบ เพราะเรียนจบพบทางสว่างยิ่ง ความผูกพันธ์ทั้งหลายทำลายทิ้ง เพราะความจริงปรากฏรสพระธรรม