นาทีสุดท้าย....ก่อนกลายว่าง สู่เส้นทางสายเปลี่ยวกอดเกี่ยวฝัน บนโลกร้างไร้แสงแห่งตะวัน เมื่อเข็มนาฬิกานั้นพลันหยุดเดิน นาทีสุดท้าย....ล้วนมลายลับ สุดคว้าจับสิ่งใดให้หาวเหิน ปลดกายใจปล่อยลงคงหนักเกิน ก้าวย่างเดินเส้นทางร้างตัวตน นาทีสุดท้าย....ทำลายฝัน เพลินสร้างสรรค์นานมาพาสับสน วนเวียนว่ายหลายคราวร้าวกมล ก้าวข้ามพ้นสมมุติหยุดโศกา นาทีสุดท้าย....เหมือนตายจาก ต้องจำพรากรูปนามท่ามสังขาร์ ปลดวางแอกบาปบุญสู่สุญตา หลอมวิญญาณ์ละลายมลายเลือน นาทีสุดท้าย....กลายแปรเปลี่ยน ราวดั่งเทียนมอดดับลับเสมือน เหลือเถ้าควันเบาบางอันรางเลือน ก่อนคล้อยเคลื่อนสู่อากาศปราศร่องรอย...
คีตากะ 17 พ.ค. 2556 21:04 น. - ID 142683 
1951
0
0
25 พฤศจิกายน 2554 15:16 น. - comment id 1215941
แล้วเราก็จะหายไป
25 พฤศจิกายน 2554 15:24 น. - comment id 1215944
ควันบางที่จางจาก เหลือเพียงซากฝากธุลี ลมพัดณ บัดนี้ เศษธุลีไม่เหลือแม้เยื่อใย... .
25 พฤศจิกายน 2554 15:46 น. - comment id 1215949
นาทีสุดท้ายก่อนสิ้นสุด ก่อนหยุดเกมทุกสิ่งสรรพ์ นาทีสุดท้ายใต้ตะวัน เธอฉันนั้นจากพรากเลือน...
29 พฤศจิกายน 2554 12:33 น. - comment id 1216470
นาทีสุดท้ายของชีวิต แวะมาเยี่ยมชมค่ะ สบายดีมั๊ยคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
