โปรดตื่นเถิด...

คีตากะ

โอ้ โลก ตื่นเถิดและมองดู
แม่น้ำและภูเขากำลังอยู่ในความวุ่นวาย
ป่าที่ถูกเผา เนินเขาที่ถูกกัดกร่อน ลำธารที่เหือดแห้ง
ที่สุดแล้ว จิตวิญญาณที่อับเฉาจะไปที่ใดในตอนท้ายของทุกความฝัน

โอ้ โลกผู้ยิ่งใหญ่ ขอให้ความทุกข์มรมานของท่านจงบรรเทาลง
เพื่อให้น้ำตาเหล่านี้ลดน้อยลงในค่ำคืนอันแสนยาวนาน
โอ้ ทะเล และทะเลสาบ อย่าได้หยุดยั้งท่วงทำนองของท่าน
เพื่อมอบความหวังสำหรับวันพรุ่งนี้ให้แก่มนุษยชาติ

โอ้ สรรพสัตว์ จงหยุดพักในดินแดนเบื้องบน
ถึงแม้ท่านได้จากไปโดยไม่มีการเอ่ยกล่าวใดๆ 
ขอให้การเต้นแรงของหัวใจฉันบรรเทาลง
ขณะที่ฉันกำลังรอคอยการสำนึกผิดที่ทันเวลาของชาวโลก

โอ้ ป่าลึก อนุรักษ์ไว้ซึ่งแก่นที่แท้จริงของท่าน
ปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ในช่วงเวลาที่พวกเขาทำผิดพลาด
โปรดรับหยาดน้ำตานับพันครั้งจากใจจริงของฉัน
เพื่อหล่อเลี้ยงต้นไม้ ใบไม้ และรากไม้ ที่สง่างามของท่าน

โอ้ หัวใจ จงบรรเทาการคร่ำครวญของท่าน
เพื่อให้จิตวิญญาณของฉันได้พักผ่อนในค่ำคืนอันแสนยาวนาน
น้ำตาได้เหือดแห้งไป และฉันไร้คำพูด
คร่ำครวญอย่างรวดร้าวให้กับผู้ทุกข์ทรมาน

โอ้ ค่ำคืน โปรดจุดประกายแห่งแสงของท่าน
ส่องหนทางให้กับดวงวิญญาณของเหล่ามนุษย์ที่อยู่ในความมืด
โปรดสงบนิ่งเพื่อให้จิตใจของฉันมั่นคง
และเข้าสู่ความว่างเปล่าด้วยท่วงทำนองอันมหัศจรรย์แห่งสวรรค์

โอ้ กลางวัน อย่าได้ปลุกเร้าความโกลาหลในทันใด
เพื่อให้สันติภาพได้พำนักอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจเรา
เพื่อให้การดิ้นรนของมนุษยชาติเบาบางลง
เพื่อให้ตัวตนที่แท้จริงได้ส่องแสงอย่างรุ่งโรจน์

โอ้ หัวใจของฉัน อย่าได้เศร้าโศกอีกต่อไป
ดั่งแมลงที่กำลังดิ้นรนอยู่ในฤดูหนาวอันเยือกเย็น
รอคอยวันพรุ่งนี้ที่สมบูรณ์แบบอย่างสงบ
และวันที่โลกจะถูกประดับด้วยกลดแห่งสวรรค์

โอ้ ฉันร้องไห้ ฉันขอวิงวอน ฉันภาวนา ฉันขอร้อง!
โอ้ พระพุทธะ ผู้ไร้ขอบเขต พระเจ้า เหล่าเทวดา
โปรดนำทางวิญญาณที่พลัดหลงจากหนทางแห่งสัจธรรม
ซึ่งเร่ร่อนอยู่ในวัฏจักรนรกแห่งความทุกข์ไม่รู้จบ

โอ้ พี่ชาย ตื่นเดี๋ยวนี้
เดินอย่างภาคภูมิใจ ในทะเลและแม่น้ำอันยิ่งใหญ่
มองตรงไปยังดวงอาทิตย์ที่ลุกเป็นไฟ
และปฏิญญาณที่จะเสียสละเพื่อสรรพสิ่งทั้งหลาย

โอ้ พี่สาว ตื่นเดี๋ยวนี้
ลุกขึ้นจากสถานที่แห่งการทำลายล้าง
เรามาร่วมฟื้นฟูโลกของเราไปด้วยกัน
เพื่อให้ทุกคนร้องเพลงแห่งความเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างมีความสุข