จากลูกที่แดนไกล

แม้ห่างไกล ใจยัง ฝังระลึก
ด้วยสำนึก พระคุณ การุณย์ยิ่ง
ทั้งน้ำใจ แม่หลาก แสนมากจริง
สุดหาสิ่ง ใดเทียบ หรือเปรียบปาน

แต่ภาระ หน้าที่ ลูกนี้มาก
ยังลำบาก ทุกข์ทั้ง หวังสืบสาน
อยู่ถิ่นไกล ในแคว้น แดนกันดาร
เวลากาล ผ่านไป ไม่บ่อยพบ
แต่ตัวเรา ลืมท่าน นั้นมิใช่
ละทิ้งไป ได้ดี แล้วหนีหลบ
ทุกครานั้น มั่นใน ใจเคารพ
นอบน้อมนพ ตลอดกาล ที่ผ่านมา

อยากกราบเท้า ของแม่ แต่โอกาส
มักเคลื่อนคลาด ใจจึง ถึงโหยหา
ก็หมองหม่น ทนเหงา เศร้าวิญญาณ์
มีเวลา เมื่อไร จะไปกัน

รู้ว่าท่าน อยู่ดี และมีสุข
จึงคลายทุกข์ วิโยค หายโศกศัลย์
ใช่เจ้าเล่ห์ เสแสร้ง แกล้งรำพัน
ทุกวี่วัน ท่านอยู่ คู่ใจเรา

เมื่อวันแม่ มาบรรจบ มิพบท่าน
จึงกราบผ่าน ฟากฟ้า หาแม่เฒ่า
ขอจงเป็น มิ่งขวัญ จนนานเนา
ปีนี้เศร้า สุดซึ้ง..คิดถึงจัง