แม่พระ ผู้ประเสริฐ สร้างเราเกิด กำเนิดมา โอบอุ้ม คุ้มชีวา เปี่ยมเมตตา เป็นอาจิณ แม่เฝ้า เอาใจใส่ ตามห่วงใย ไม่จบสิ้น รับใช้ เหงื่อไหลริน กัดเกลือกิน ก็ยินดี รากฐาน ซึ่งแม่ปลูก ดลให้ลูก ล้วนสุขศรี สารพัน อันลูกมี เกิดจากที่ แม่ชี้ทาง ถึงครา แม่ลาไกล ลูกอาลัย ไม่รู้สร่าง ดุจเรือ เมื่ออับปาง โลกดูอ้าง-ว้างฉับพลัน น้ำตา ลูกชุ่มโชก วิปโยค แสนโศกศัลย์ แต่นี้ ทุกวี่วัน ใครจะหมั่น หันเหลียวแล แม้เกิด ชาติไหนไหน ขอปักใจ ไว้แน่วแน่ ผูกพัน มิผันแปร เป็นลูกแม่ ทุกชาติไป
สุนทรวิทย์ 13 ส.ค. 2554 12:06 น. - ID 141358 
2027
2
0
13 สิงหาคม 2554 12:35 น. - comment id 1205589
13 สิงหาคม 2554 22:00 น. - comment id 1205610
เขียนกลอน เพื่อการแบ่งปันพื้นที่หน้าแรก กรุณา Post กลอนไม่เกิน 5 กลอนต่อวัน
14 สิงหาคม 2554 01:37 น. - comment id 1205613
ต้องขอโทษด้วยนะครับเพิ่งเข้ามาเลยไม่ทราบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
