ยามหมุนคลื่นหัวใจจูนไปพบ มาบรรจบช่องทางระหว่างฝัน ยิงสัญญาณส่งใจไปถึงกัน เชื่อมสัมพันธ์เราสองคล้องสายใย ถึงอยู่ห่างโพ้นฟ้าลับตาลิบ แต่สิ่งทิพย์คือจิตพิสมัย มิอาจกั้นเส้นทางระหว่างใจ ดึงเราให้ก้าวข้ามความหมางเมิน ความถี่นี้มีเราเข้าทายทัก เอ่ยคำรักฝากใจไม่ขัดเขิน เผยสาส์นใจแก่กันวันก้าวเดิน ร่วมเผชิญวันเหงาอย่างเข้าใจ ที่มุมนี้มีเธอพบเจอฉัน ทุกวารวันผ่านมาคราอ่อนไหว ทุกสัมผัสรู้สึกล้ำลึกนัย เติมฝันให้สมบูรณ์จำรูญตา พักตรงนี้ยามท้อพอหายเหนื่อย โลกเปล่าเปลือยอาจเหงาเศร้าหนักหนา พักเถอะพักเสียก่อนนอนหลับตา ยังมีฉันที่ห่วงหาคอยอาทร...
14 กรกฎาคม 2554 17:47 น. - comment id 1202877
จูนคลื่นมาพบใจใครคนหนึ่ง ให้ฉันพึ่งพักนอนตะลอนฝัน กับโลกที่คนแย่งแข่งขันกัน จนกว่าวันรุ่งสางอีกครั้งครา
14 กรกฎาคม 2554 17:50 น. - comment id 1202878
แสดงว่าคลื่นของเราตรงกันเป็นแม่นมั่น อิอิ
14 กรกฎาคม 2554 17:57 น. - comment id 1202880
วิ้ววววววๆๆๆๆๆ