โธ๋ไอ้เคี่ยมโคตรตะเข้เกเรหนัก เจ้าของรักเลี้ยงไว้ใช้แทนหมา คอยเป็นยามเฝ้าบ้านนมนานมา ขโมยผวาได้เห็นเผ่นเร็วไว มันเป็นสัตว์กินเนื้อเหมือนเสือสิงห์ กลับละทิ้งสันดานพานเหลวไหล มาถือศีลกินผักชักยังไง เห็นเป็ดไก่รสเลิศเกิดเฉยเมย แต่ก่อนนอนใต้ถุนมันวุ่นหนัก เกิดหลงรักเตียงนุ่มกลุ้มจริงเหวย บุกขึ้นเรือนนอนฟูกผูกจิตเชย นอนปากเกยหัวเตียงทำเยี่ยงคน ฤามันเป็นชาลวันนั้นกลับชาติ จึงริอาจปล่อยวางสร้างกุศล บำเพ็ญเพียรเวียนว่ายหมายเป็นคน เลยสัปดนจระเข้หันเหพันธุ์ เดียรัจฉานยังหมายกลายแจ้งจิต สำนึกผิดกลับใจไปสวรรค์ แต่มนุษย์สุดประเสริฐเลิศเผ่าพันธุ์ ไยแต่หันสู่อบาย...น่าอายแทน!
12 กรกฎาคม 2554 22:16 น. - comment id 1202594
แซมไม่ได้ดูข่าว.... แต่ชื่อ"ไอ้เคี่ยม" นี่คุ้นๆนะ.... สงสัยเคยเป็นเพื่อนกะแซม... ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ นะจ๊ะ..... แซม
13 กรกฎาคม 2554 01:20 น. - comment id 1202596
สวัสดีครับคุณคีตากะ กระผมนึกว่าหนังวะอีก คริคริ มันน่ากลัวอยู่ แต่กลอนนี้น่ารักนะครับ
13 กรกฎาคม 2554 19:16 น. - comment id 1202683
13 กรกฎาคม 2554 19:17 น. - comment id 1202684