ริมคลองแสนแสบ
ดวงจันทร์
ครืน ครืน.............ครืน
ฟังเสียงเรือดังครืนลื่นไถล
บนลำคลองแห่งช้ำระกำใจ
แสนแสบใยสมชื่อเขาลือกัน
แสนแสบช้ำเพราะรักทำขวัญช้ำจิต
เรียมก็โดนพิษรักเข้าห้ำหั่น
เมื่อสองรักต่อปลูกผูกสัมพันธ์
ต่างมาถูกปิดกั้นสั่นสะท้าน
ฉันก็แสบแสนแสบช้ำลำนำรัก
เฝ้าทอถักอักษราภาษาหวาน
เพื่อต่อปลูกรักปลอบตอบสำราญ
แต่ขอทีผิดกาลไม่ผ่านใจ
ยุคสมัยไฮโซเทคโนโลยี
หรือจะรีรอลำนำถ้อยคำได้
ใช้วาจาสั้นกระชับจับหัวใจ
ก็เข้าถึงความในต้องใจกัน
แต่เราเป็นนักกลอนออดชะอ้อน
จะให้ทิ้งคำกลอนครูสอนสรร
คงยากเพราะเหมือนกระชากพรากชีวัน
ขอนับวันพบคนรักเป็นนักกลอน
หากไม่พบมิขอพานร้าวรานสู้
ยืนหยัดอยู่สร้างงานครูสานสอน
แม้พ่ายรักแพ้ใจไร้อมร
ขอต่อกลอนสอนชีวิตจนนิทรา