สักหนึ่งบทก่อนนอนย้อนรำลึก กว่ารู้สึกก็สายมลายฝัน สายน้ำไม่ไหลกลับนับนิรันดร์ เวลานั้นผันไปไม่ไหลคืน คิดสิ่งใดให้ทำก่อนอย่านอนนิ่ง เวลาวิ่งลับลาใดหาฝืน กระแสธารกระแสใจใช่ไกปืน ไม่ไหลคืนมาใหม่เหมือนใจเธอ อีกหนึ่งบทก่อนนอนสอนสำนึก ที่ร้าวลึกรักช้ำนำเสนอ เกินประมาณเกิดดับที่นับเจอ ก็ยังเผลอเศร้าสลดกำสรดใจ ว่าชินแล้วแก้วเอ๋ยเคยหวังผิด ทุกครั้งจิตก็ร้าวรานพานหวั่นไหว เกินจะตั้งสติตอบปลอบฤทัย อีกครั้งใจไหวหวาดแทบขาดรอน