มหาภัยประจิมทิศมาผิดแผก กระสุนแหวกอากาศวินาศแสน ตกแถบบ้านย่านเรือนกลาดเกลื่อนแดน ชนต่างแคว้นหนีตายกรูกรายมา เดินซัดเซวเนจรจำร่อนเร่ แขนต่างเปลอุ้มลูกไร้ฟูกฝา มือเปล่าว่างร้างสิ้นรินน้ำตา มุ่งสู่ทิศบูรพาหาเพื่อนพ้อง พสุธาลุกเป็นไฟไร้สันติ คู่อริรุกรบพบความหมอง เหตุกรรมเก่าเรานี้มีก่ายกอง จึงจำต้องพลัดถิ่นสิ้นเรือนชาน เขาเรียกคำ “ตำบลกระสุนตก” ต่างระหกระเหินเดินโดยสาร ตายดาบหน้าพาร่างห่างเรือนชาน ก่อนวิญญาณหลุดลอยพลอยลาไกล หมายมิ่งมิตรอารีที่หลบร้อน เพียงพักผ่อนสักคราอย่าผลักไส สงครามรบสงบลงคงกลับไป อย่าขับไล่ยามร้ายคล้ายดูแคลน มนุษยธรรมนำพาชาติ พ้นพินาศไพรีมีสุขแสน สร้างกุศลผลบุญหนุนทดแทน หากมาตรแม้นเราบ้างทางปลอดภัย
คีตากะ 12 เม.ย. 2556 21:34 น. - ID 137862 
1355
2
0
11 พฤศจิกายน 2553 09:11 น. - comment id 1168162
น่าเห็นใจสำหรับ ภัยสงคราม ที่ก่อตัว อยู่ตัว และก่อใหม่ เหมือนไฟสุมขอน คงจะหา สันติภาพได้ยากสำหรับท้องถิ่นนั้นๆ เอาใจช่วยให้จบสิ้นคืนสู่สันติโดยไว บทกลอนมีคุณค่ามากมายครับ.
11 พฤศจิกายน 2553 13:22 น. - comment id 1168252
ตำบลเอ็ม 79
11 พฤศจิกายน 2553 14:20 น. - comment id 1168304
น่าสงสารและเห็นใจมากค่ะ มนุษย์มีกรรมแต่แดนเกิดนะคะ ในหนังสือพระเขาว่าไว้อย่างนั้น
11 พฤศจิกายน 2553 19:47 น. - comment id 1168418
พรวิเศษ สถิตย์ ณ.ที่คุณอยู่
13 พฤศจิกายน 2553 08:41 น. - comment id 1168765
13 พฤศจิกายน 2553 12:13 น. - comment id 1168785
ตำบลนี้ก็แถวราชดำเนินศาลาแดงราชป ระสงค์ไง ตายไป 91 เจ็บอีกเกือบ 3000 จนป่านนี้ยังไม่รู้กระสุนมาจากไหน แต่เอางบประมาณไปซื้ออาวุธหลายแสนล้าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
