ข้าขอน้อมนบพระคุณกวีกตัญชลี บรมครูศรี พิชาน หลากหลายจินตนะเปรื่องเมลืองสมัยกาล ก้าวไกลและไขขาน ประพันธ์ เพชรน้ำหนึ่งวรรณศิลป์มิสิ้นอักษรสรร จักก้อง ณ นิรันดร์ วิไล สอนสั่งแฝงอุปมากถาสิริวินัย เป็นทางจะว้างภัย วิถี หวังคำสอนกวีศาสน์นุสนธิ์สกลสตรี มากล้วนบ่ถ้วนศรี วิชา จึงผ่านถ้อยอภิวันท์ถวายสรดุดี ครูผู้กวีงาม ธุการ
19 กรกฎาคม 2553 23:35 น. - comment id 1147019
ถ้ายังไม่มั่นใจก็อย่าไปบอกเค้าว่าเป็นคำประพันธ์ชนิดใด ผมใช้วิธีนี้ เซฟๆ
20 กรกฎาคม 2553 10:09 น. - comment id 1147082
สวัสดีครับ ชื่นความความตั้งใจครับ ผมเองก็อยากแต่งฉันท์ อ่านในตำราแต่ยังไม่ค่อยมั่นใจ สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ ครุ-ครุ-ครุ-ลหุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ลหุ-ลหุ-ครุ ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ ลหุ-ครุ เวลาอ่าน ต้องอ่านแบบนี้หรือเปล่าครับจึงจะลงครุ-ลหุได้ ข้า ขอ น้อม นบ พระ คุณ กะ วี กะ ตัญ ชะ ลี บอ รม (มะ) ครู ศรี พิ ชาน หลาก หลาย จิน ตะ นะ เปรื่อง มะ เลือง สะ มัย (ยะ) กาล ก้าว ไกล และ ไข ขาน ประ พันธ์ เพชร น้ำ หนึ่ง วรรณ (ณะ) ศิลป์ มิ สิ้น อัก ษะ ระ สรร จัก ก้อง ณะ นิ รันดร์ วิ ไล สอน สั่ง แฝง อุ ปะ มา กะ ถา สิ ริ วิ นัย เป็น ทาง จะ ว้าง ภัย วิ ถี หวัง คำ สอน กะ วี ศาสน์ นุ สนธิ์ สะ กล สะ ตรี มาก ล้วน บ่ ถ้วน ศรี วิ ชา จึง ผ่าน ถ้อย อะ ภิ วันท์ ถะ หวาย สะ ระ ดุ ดี ครู ผู้ กะ วี งาม ธุ การ แสดงว่า นบ, ตัญ, มัย, วรรณ, อัก, วี, กล ... คงต้องออกเสียงเบาครึ่งเสียง จึงจะเป็นลหุใช่ไหมครับ? ส่วน นิ (จากนิรันดร์) คงต้องอ่าน ยาว ๆ หนัก ๆ จึงจะเป็นครุใช่ไหมครับ? รบกวนอธิบายด้วยนะครับ ผมเองก็แต่งไม่ได้หรอกครับ อยากรู้เพิ่มเติม จะได้กล้าแต่งฉันท์มั่งครับ