กับความงามบทกลอนที่ริเริ่ม ค่อยแต่งเติมเสริมคำหมั่นฝึกฝน วางร้อยเรียงจัดเกณฑ์และอดทน หวังเป็นคนเก่งกาจฉกาจกลอน หยดน้ำคำนำความคิดเขียนผิดถูก เปรียบดังลูกคนเล็กยังต้องสอน วางสระสัมผัสนอกบอกเป็นกลอน คำอักษรผิดพลาดบ้างอย่าดูแคลน คำกวีมีค่าเกิดกล่าวอ้าง กวีสร้างความงามตามแบบแผน สุนทรียจึงเกิดอ้างวางเป็นแกน ตามแบบแผนครรลองแห่งความงาม เพราะความรู้ยังน้อยจึงหัดแต่ง โปรดอย่าแกล้งลองภูมิมาไตร่ถาม เพราะที่จริงยังไม่ชำนาญนาม กับความงามของครูกลอนที่เกิดมา เปรียบดังแสงระวีที่แรงน้อย แต่ยังคอยส่องทางมากคุณค่า จึงขอวอนครูกลอนโปรดเมตตา ขอเวลาศิษย์บ้างอย่าดูแคลน เราใช่เป็น นักกวีมืออาชีพ แต่ที่กลีบเรียงอักษร เพราะหวงแหน อยากเรียนรู้ กับค่าที่หาย มาทดแทน อย่าดูแคลน พวกเราชาวบ้านกลอน ++++
3 มีนาคม 2553 08:39 น. - comment id 1106303
บอกเลยว่า...เสียเวลา อย่าไปตอบ ชอบไม่ชอบ นิ่งเสียเถิด จะเกิดผล เอาพิมเสน แลกเกลือ เบื่อเหลือทน เราต่างคนต่างอยู่ไป...บ้านใครบ้านมัน..... นะ
3 มีนาคม 2553 13:36 น. - comment id 1106401
ดีครับท่าน
3 มีนาคม 2553 22:19 น. - comment id 1106616
ผมชอบเขียนเรื่องใกล้ตัวครับ อย่างเช่นความรัก ความสุข ความทุกข์ ความเศร้า ถนัดอะไรเขียนอย่างนั้นดีที่สุดเนาะ
4 มีนาคม 2553 11:10 น. - comment id 1106713
.... เห็นด้วยกับคุณกวีบ้านไร่ค่ะ......